Menu
  • Slide
    Ο κοινός μας τόπος
  • Slide
    Φίλοι,
    μέλη και
    κύκλοι κάνουμε την...
  • Slide
    Δίνουμε ξανά τα χέρια
    Δίνουμε ξανά χρώμα στη ζωή μας
  • Slide

 ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ

...και ο λόγος μας μετράει!


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Στις σημερινές του συναντήσεις στην Αθήνα με την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας  Frank Walter Steinmeier ξεκαθάρισε ότι για την χώρα του δεν υπάρχει θέμα γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα. Επαναλαμβάνοντας στην πραγματικότητα την, σχετικά πρόσφατη, ταυτόσημη τοποθέτηση της Υπουργού Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας κυρίας Annalena Baerbock.

Είναι συνεπώς, προφανής και αναμφισβήτητη η ύπαρξη διαφοράς των δυο χωρών επί του θέματος, μη αντιμετωπίσιμη δια της διπλωματικής οδού προς το παρόν. Πάγια δική μας θέση παραμένει ότι οι απαιτήσεις μας απέναντι στην Γερμανία για την απόδοση των οφειλών της προς εμάς μέχρις εξόφλησης τους (μιλάμε για την έντοκη επιστροφή του «αναγκαστικού» κατοχικού δανείου που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας από το ναζιστικό καθεστώς, τις αποζημιώσεις για τις ανθρώπινες απώλειες, τις επανορθώσεις των ζημιών που προκάλεσε το 3ο Ράιχ και τον επαναπατρισμό των αρχαιολογικών / πολιτιστικών θησαυρών που λεηλάτησε) παραμένουν ενεργές και απαράγραπτες.  

Η θέση μας αυτή διαμηνύθηκε και στις σημερινές διμερείς επαφές, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι η γερμανική πλευρά μας υποχρεώνει να επιδιώξουμε την επίλυση της διαφοράς μας δια της δικαστικής οδού. Είναι η ώρα η ελληνική κυβέρνηση να επισπεύσει τον προσδιορισμό του ύψους των απαιτήσεων μας ώστε να προχωρήσει την διεκδίκησή τους στο πλαίσιο ευρωπαϊκών δικαιοδοτικών οργάνων.


ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ

Κατατέθηκαν στις 23 Σεπτεμβρίου 2024 στην συζήτηση με θέμα «Θέλουμε να αλλάξουμε πρόσωπα και πράγματα: πως και ποιοι»

 1.«ΤΟ ΜΠΛΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ: ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»

Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε δουλειές για όλους με αυξημένο ελεύθερο χρόνο και ικανοποιητικές ελάχιστες αμοιβές. Για τον σκοπό αυτό είναι απαραίτητα κίνητρα για επιχειρηματικές δράσεις σε κλάδους με προοπτική και βέβαια ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Οι δυο αυτές προϋποθέσεις, σε συνδυασμό με την όλο και ευρύτερη διάχυση Παιδείας επιχειρηματικότητας και εργασίας προδιαγράφουν μια συνεπή πολιτική οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και πλήρους απασχόλησης.  

«Κλάδοι με προοπτική» είναι η διαχείριση και ανακύκλωση των σκουπιδιών, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το νερό, οι καλλιέργειες και η κτηνοτροφία, οι μεταφορές, η Πληροφορική και η Τεχνητή Νοημοσύνη. Και δεν είναι οι μόνοι, ενισχυτικοί της περιφερειακής μας ανάπτυξης, των εξαγωγών, της εθνικής μας ανεξαρτησίας τελικά, με επιχειρήσεις οι οποίες δεν σπαταλούν φυσικούς πόρους και σέβονται την δημόσια υγεία.

Ασφαλώς ο Τουρισμός έχει την δική του θέση του ανάμεσα στους κλάδους αυτούς και γι’ αυτό ακριβώς οφείλουμε να τον  προστατεύσουμε από την απειλή του «Υπερτουρισμού». Τον κίνδυνο να προκληθούν βλάβες εποχικές ή μονιμότερες, επανορθώσιμες και μη, σε σημεία, τόπους και περιοχές. Βλάβες οι οποίες ακυρώνουν το κίνητρο επίσκεψης και διαμονής σ’ αυτούς και επιδεινώνουν την θέση των κατοίκων τους. Μια ακόμα μορφή της κατά Joseph Schumpeter «δημιουργικής καταστροφής», ανάλωσης / αποστέρησης αποθεμάτων φυσικών πόρων από επερχόμενες γενιές και απαλλοτρίωσης δημόσιας περιουσίας και αγαθών υπέρ ιδιωτικών περιουσιών. Η αποφυγή του «Υπερτουρισμού» όμως δεν αρκεί. Η βασική προτεραιότητα για τον Τουρισμό είναι ο αναπροσανατολισμός εισοδημάτων από αυτόν από τον ιδιωτικό πλουτισμό στις επενδύσεις για τοπικές και περιφερειακές υποδομές ύδρευσης, αποχέτευσης, βελτίωσης του «κοινωνικού εξοπλισμού» και των συνθηκών της καθημερινής ζωής γενικότερα.  

Κάθε επένδυση, σε οποιονδήποτε  κλάδο, ενσωματώνει, εξ αρχής,  κανόνες και προδιαγραφές προστασίας του περιβάλλοντος η τήρηση των οποίων περιγράφεται αναλυτικά στον φάκελο «Αίτηση Ίδρυσης Νέας Επιχείρησης». Φάκελος ο οποίος υποβάλλεται ηλεκτρονικά στην φορολογική αρχή, εγκρίνεται από αυτήν με την απόδοση ενός και μοναδικού αριθμού μητρώου και με την έγκριση του γίνεται  διαθέσιμος σε κάθε δημόσιο φορέα.

Σημαντική πηγή επενδυτικών κεφαλαίων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει η δημόσια περιουσία. Μέσα από το τρίπτυχο «άρση υποθήκευσης-διαχείριση-αύξηση αποδόσεων», αναδεικνύεται  δυνητικά σε συνιστώσα ανάπτυξης και δημοσιονομικών πλεονασμάτων. Η διαφάνεια στην αξιοποίηση της υπαγορεύει την κατάργηση του «Υπερταμείου» και μετατροπής του ΤΑΙΠΕΔ σε οργανισμό διαχείρισης του χαρτοφυλακίου ακίνητων αξιών του Δημοσίου και των φορέων του.

Καλό θα ήταν βέβαια, η Ευρωπαϊκή Ένωση να μην εντάσσει στις δημοσιονομικές δαπάνες τους πόρους για δημόσιες επενδύσεις. Μια «ξεχασμένη» πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επίκαιρη για όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Πέρα από τους δείκτες του Μάαστριχτ, υπάρχει και η οικονομική ευθυκρισία.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, καίρια σημασία έχει το «ξεπάγωμα» κεφαλαίων της με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τις οφειλές της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για την εξόφληση του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, καθώς και την είσπραξη επανορθώσεων και αποζημιώσεων. Είναι η ώρα να κινηθεί η δικαστική διαδικασία διεκδίκησης των απαιτήσεων αυτών.

Άλλη περίπτωση αδρανών κεφαλαίων προς διεκδίκηση από το ελληνικό δημόσιο είναι αυτά τα οποία αποδόθηκαν σε πιστωτικά ιδρύματα για την διάσωσή τους, χωρίς ανταπόδοση. Αντιθέτως, οι φορολογούμενοι / καταθέτες οι οποίοι διέσωσαν τις τράπεζες υπομένουν από αυτές καταιγισμό αυθαίρετων χρεώσεων. Είναι αυταπόδεικτη η ανάγκη άσκησης πολιτικής πίεσης στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Τράπεζα της Ελλάδος, για την αποζημίωση του ελληνικού δημοσίου, την επαναφορά χρηστών συναλλακτικών ηθών, την προστασία του φορολογούμενου / καταθέτη και την αποκατάσταση του ανταγωνισμού στην αγορά χρήματος. Για όλα αυτά, η Ελληνική Κυβέρνηση και η Βουλή των Ελλήνων διαθέτουν πολλαπλές δυνατότητες προστασίας του δημοσίου συμφέροντος. Μια από αυτές, η επαναφορά της Εθνικής Τράπεζας υπό δημόσιο έλεγχο.

Αυθαίρετες χρεώσεις / ανατιμήσεις δεν γίνονται όμως μόνον από τράπεζες. Οι εταιρίες τηλεφωνίας και διαδικτύου, οι αλυσίδες λιανικού εμπορίου, οι ακτοπλοϊκές μεταφορές, οι προμηθευτές ενεργειακών προϊόντων ακολουθούν την ίδια απαράδεκτη πρακτική. Η κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, όπως και η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχουν την ευθύνη να προστατεύσουν τα εισοδήματα από αδικαιολόγητες ανατιμήσεις και παράλογες χρεώσεις. Καταναλωτές και παραγωγούς από προκλητή ζήτηση και χειραγωγημένη προσφορά, ολιγοπώλια, εναρμόνιση των τιμών, τριγωνικές και ενδοομιλικές συναλλαγές, αθέμιτο ανταγωνισμό, αισχροκέρδεια και κάθε ανελαστικότητα. Να θεσπίσουν σύγχρονους κανόνες νομιμότητας και ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχων και επιβολής προστίμων, σε περιπτώσεις παραβίασης τους, ώστε να προστατεύσουν την αγορά από τον καπιταλισμό ο οποίος την καταστρέφει για όλο και περισσότερα κέρδη, όλο και λιγότερων.

Η μείωση των τιμών βέβαια, μπορεί και πρέπει να υπηρετηθεί και από την μείωση της έμμεσης φορολογίας. Προτείνουμε την μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στο 20% και 10%, σχεδιασμένη και σταδιακή ώστε να μετασχηματιστεί  σε αντίστοιχες μειώσεις των τιμών καταναλωτή. Και την ισοφάριση της μείωσης των δημόσιων εσόδων από την κατάργηση δαπανών για ευκαιριακά και αυθαίρετα οριζόμενα επιδόματα.

Σε ότι αφορά βέβαια την φορολογία είναι απαραίτητο να διαμορφωθούν σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και κράτους. Πρώτη, απαραίτητη προϋπόθεση η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής η οποία, εκτός από το αίσθημα ανομίας και παρανομίας, προκαλεί και αθέμιτο ανταγωνισμό, αποθαρρύνοντας παραγωγικές δράσεις. Για τον σκοπό αυτό, η σκληρή αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου πετρελαιοειδών, καπνικών και οινοπνευματωδών είναι προτεραιότητα. Δεύτερη προϋπόθεση, η αποκατάσταση ηθικής βάσης κάθε επιβάρυνσης του πολίτη, ώστε να γνωρίζει ποια είναι η ανταπόδοση για όσα καλείται να καταβάλλει. Εδώ πια επιβάλλεται η αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ από ένα αναλογικό δημοτικό τέλος στα ακίνητα. Αλλαγή η οποία διασφαλίζει την προβλεπόμενη ανταποδοτικότητα, την καθαρότητα στις οικονομικές σχέσεις του πολίτη με τις αρχές και το οικονομικό όφελος για όλους (πολίτες, κράτος και αυτοδιοίκηση).

Βεβαίως, είναι ευπρόσδεκτες διοικητικές ρυθμίσεις, όπως  ο συμψηφισμός και η εκκαθάριση του ΦΠΑ σε εβδομαδιαία βάση και ένας μόνος ενιαίος «κώδικας στοιχείων και συναλλαγών» με απλούς κανόνες για τα τυπικά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις φορολογούμενων φυσικών και νομικών προσώπων και δημοσίου και τις μεταξύ τους σχέσεις.

 

  1. ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ

Προτεραιότητα σήμερα έχουν η αποτροπή της νοσηρότητας και η πρωτοβάθμια περίθαλψη. Η ενίσχυση της δημόσιας υγείας με  επάρκεια νερού ποιότητας, αποχετευτικών δικτύων και καθαρού αέρα, σε συνδυασμό με έγκαιρες διαγνωστικές και προληπτικές ιατρικές φροντίδες.

Για όλα αυτά, βλέπουμε μια εντελώς διαφορετική Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) με πρώτο δικαίωμα πρόσβασης σ΄ αυτήν για τα παιδιά. Απαραίτητος πάντα ο «Προσωπικός Γιατρός» για ενήλικες, απαραίτητοι όμως και ο «Προσωπικός Παιδίατρος» από την γέννηση μέχρι τα 6 χρόνια και ο «Γιατρός στο Σχολείο» από τα 6 έως τα 16 χρόνια. Παιδίατρος, Οδοντίατρος και Οφθαλμίατρος για κάθε παιδί, κάθε μαθητή και μαθήτρια και τακτικές βασικές εξετάσεις όλων των πολιτών είναι η ουσία αυτής της δημόσιας επένδυσης.

Με το ιατρικό αυτό δυναμικό ενταγμένο σε ένα «Δίκτυο Πρωτοβάθμιων Φροντίδων Υγείας (ΠΦΥ)» με αναφορά σε ένα Κέντρο Υγείας, το οποίο στελεχώνουν γιατροί ειδικοτήτων συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ. Ένα τέτοιο Δίκτυο ΠΦΥ δεν περιορίζεται στην στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη. Επιμελείται δυο ακόμα βασικές υπηρεσίες προς τον πολίτη: την συνταγογράφηση για διαγνωστικές υπηρεσίες και φαρμακευτική αγωγή του πολίτη και την εύκολη προσπέλαση του στις ενδεδειγμένες μονάδες του Ε.Σ.Υ.  

Ανεξαρτήτως της αναδιοργάνωσης της ΠΦΥ, επιβάλλονται δημόσιες επενδύσεις σε εξεταστικές/διαγνωστικές υποδομές και κλινικές βραχείας παραμονής με ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους, ώστε να ολοκληρωθεί, επιτέλους, η δομή του Ε.Σ.Υ., να βελτιώσουμε τους δείκτες δημόσιας υγείας, να εκλογικεύσουμε τις δαπάνες (δημόσιες και ιδιωτικές) και να πολλαπλασιάσουμε την αποδοτικότητά τους.

Η διαφάνεια και αποτελεσματικότητα αυτών των δράσεων διευκολύνεται με συγκεκριμένες τομές. Πρώτη, η καταχώρηση προσωπικών ιατρικών δεδομένων στον έναν και μοναδικό αριθμό υγείας, φορολογίας και ασφάλισης (σε αντικατάσταση ΑΦΜ και ΑΜΚΑ) για κάθε πολίτη και οι προϋποθέσεις πρόσβασης στα δεδομένα αυτά. Δεύτερη, η αποκατάσταση του ΕΟΠΥΥ ως μοναδικού αποδέκτη της δημόσιας χρηματοδότησης και κύριου αγοραστή (άνω του 90%) υπηρεσιών υγείας για όλους έναντι όλων, συνάπτοντας συμβάσεις με τους ενδεδειγμένους με βάση τιμές, ποσότητα και ποιότητα, παρόχους υπηρεσιών υγείας. Τρίτη, ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) ασκεί την εποπτεία της κατάστασης υγείας του πληθυσμού σε τακτική βάση, προετοιμάζει σχετικούς δείκτες και μελέτες και εντοπίζει  επιβαρυντικούς παράγοντες. Εφοδιάζει την κυβέρνηση ώστε να ετοιμάζει ετήσιο σχέδιο δράσης και τον απολογισμό του στην Βουλή. Εξ άλλου, ο ΕΟΔΥ μπορεί να εκχωρεί προληπτικά προγράμματα στις περιφέρειες με την αντίστοιχη χρηματοδότηση.

Οι τακτικές υπηρεσίες πρόνοιας παρέχονται στο σύνολό τους από τους Δήμους, όπως προβλέπει «Συγγραφή Αμοιβαίων Υποχρεώσεων ΚΕΔΕ-Κυβέρνησης». Στο πλαίσιο αυτό, οργανώνονται και εμπλουτίζονται:

  • Υπηρεσίες, φροντίδες και καλύψεις για την 4η ηλικία, στο σπίτι και έξω από αυτό.
  • Παιδικοί σταθμοί για νήπια.

Από την κυβέρνηση παρέχεται και οργανώνεται η εισοδηματική ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων με δυο βασικές καλύψεις:

  • Το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα», με την υποβολή της πρώτης φορολογικής δήλωσής του, έρχεται να διασφαλίσει σε κάθε πολίτη ως, δια βίου διαθέσιμο, το ήμισυ του κατά κεφαλήν εισοδήματος και
  • το «Δίκτυο Προστασίας κατά της Φτώχειας», το οποίο περιγράφει ένα μενού κοινωνικών παροχών σε είδος ή και υπηρεσιών από το οποίο ο άπορος μπορεί να επιλέγει όποιες επαναφέρουν τις συνθήκες της ζωής του σε ανεκτά επίπεδα.

 

  1. ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Εγκαθιδρύοντας  το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα» και το «Δίκτυο Προστασίας κατά της Φτώχειας» και τερματίζοντας την διασπάθιση δημοσίου χρήματος σε αυθαίρετα, ευκαιριακά επιδόματα, ανοίγει ο δρόμος αντιμετώπισης για το ολοένα επιδεινούμενο χρηματοδοτικό αδιέξοδο της Κοινωνικής Ασφάλισης. «Όλο και λιγότεροι υπόχρεοι ασφαλιστικών εισφορών, όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι» η σύνοψη του. Η συνταγή αντιμετώπισης του γνωστή, εδώ και χρόνια: «Αύξηση των εισφορών και των ορίων ηλικίας, μείωση των συντάξεων». Μόνο που έχει αγγίξει, προ πολλού, τα όρια της.

Πρότασή μας είναι ένα, εξ αρχής, αποταμιευτικό σύστημα κύριας σύνταξης, για όλους τους εισερχόμενους στην εργασία. Με ίση μεταχείριση των ασφαλισμένων, εισφορές και συντάξεις ανεπίδεκτες δυσμενών μεταβολών, ύψος εισφορών (πάνω από την ελάχιστη) και έξοδο από την εργασία με απόφαση του ασφαλισμένου και δυνατότητα του να γνωρίζει σε κάθε στιγμή του εργασιακού βίου του την αποτίμηση των όποιων επιλογών του. Το εκλογικό σώμα θα κληθεί να εγκρίνει την εισαγωγή του συστήματος αυτού με δημοψήφισμα.

Με σκοπό την ομαλή και εγγυημένη χρηματοδότηση και τον αποκλεισμό ενδεχόμενου μείωσης, ήδη καταβαλλόμενων και μελλοντικών, συντάξεων «παλαιού συστήματος», σχηματίζεται «Καταπίστευμα Κοινωνικής Ασφάλισης» από μερίσματα δημόσιων επιχειρήσεων, έσοδα εκμετάλλευσης δημόσιας περιουσίας και εισπράξεις προστίμων.

 4.ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ & ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Είναι αναγκαίο να νομοθετηθεί, με αυξημένη πλειοψηφία, ο αναλυτικός προσδιορισμός του διοικητικού έργου, τα όργανα με τα οποία το πραγματοποιεί και η κατανομή αρμοδιοτήτων και των αντίστοιχων ευθυνών. Κάθε χρόνο, υποβάλλεται έκθεση του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) με αξιολόγηση κάθε υφιστάμενης διοικητικής διαδικασίας στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή της Βουλής. Στην βάση αυτή, η Επιτροπή εισάγει τροποποιήσεις της νομοθεσίας η έγκριση των οποίων πραγματοποιείται με αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η οργάνωση και η σύζευξη της Δημόσιας Διοίκησης με τις Περιφερειακές Διοικήσεις και τους Δήμους, όπως διαμορφώνονται,  ξεκινούν από την ψηφιακή τους αποτύπωση. Η διακυβέρνηση είναι ανοιχτή στον δημόσιο έλεγχο με διαρκή εμπλουτισμό της πλατφόρμας «Διαύγεια» και απλοποίηση της διατύπωσης διοικητικών αποφάσεων.

Το πλαίσιο λειτουργίας των Περιφερειακών Διοικήσεων βελτιώνεται ώστε να σχεδιάζουν και πραγματοποιούν επενδύσεις στους κλάδους της διαχείρισης και ανακύκλωσης των απορριμμάτων, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των υποδομών για καλλιέργειες και κτηνοτροφία.

Είναι η ώρα για πλήρη οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των Δήμων με την απόδοση σ’ αυτούς του Δημοτικού Αναλογικού Τέλους Ακινήτων, όπως θα προβλέπεται σε προγραμματική συγγραφή υποχρεώσεων ΚΕΔΕ-Κυβέρνησης.

Η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να εξελιχθεί σε θεματοφύλακα της «γειτονιάς χωρίς φόβο». Τα καθήκοντα της μπορούν να εκτείνονται από την φύλαξη των δημοσίων κτιρίων και την τροχαία κίνηση, μέχρι την τήρηση των κανόνων υγιεινής στους δημόσιους χώρους και την εφαρμογή της φιλοζωικής νομοθεσίας. Και οροθετούνται με δυο πλαίσια, άμεσης σύνδεσής της με τους πολίτες το ένα και συνεργασίας της με την Ελληνική Αστυνομία το άλλο.

4.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΩΦΕΛΙΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η 3η Ελληνική Δημοκρατία, η οποία θεσπίστηκε με το Σύνταγμα του 1975, έχει υποστεί αρκετές ευκαιριακές παρεμβάσεις, όπως και προσαρμογές λόγω της συμμετοχής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως αποτελέσματα των αλλοιώσεων αυτών σήμερα διαπιστώνονται συμπτώματα περιορισμού έως και φαλκίδευσης της λαϊκής κυριαρχίας, όπως και διόγκωση του «δημοκρατικού ελλείμματος». Η ισονομία, η ισηγορία και η ισοπολιτεία έχουν πάψει να αποτελούν ασφαλή δεδομένα για τον κάθε πολίτη. Η ίδια η αρχή της πλειοψηφίας δοκιμάζεται από αξιώσεις οργανωμένων ομάδων και, την ίδια στιγμή, δημοκρατικά δικαιώματα αμφισβητούνται μαζικά. Η επέκταση της Δημοκρατίας στα πεδία της οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης γνωστότερη ως «ισότητα  ευκαιριών» απομακρύνεται όλο και περισσότερο ως προοπτική και δυνατότητα από την ζωή μας. Η υποχρέωση αλληλεγγύης προς τους πιο αδύναμους αφορά όλο και λιγότερο την θεραπεία των αιτίων των ανισοτήτων και εναπόκειται όλο και περισσότερο στην φιλανθρωπία.

Αλλά η καθημερινή μας ζωή έχει αλλάξει δραματικά και όχι μόνο, ίσως ούτε καν κυρίως, λόγω αλλοιώσεων στο θεσμικό της πλαίσιο. Είναι κυρίως οι αλλεπάλληλες «τεχνολογικές επαναστάσεις», αλλά και η  επικράτηση του κεφαλαίου στην αναμέτρησή του με την εργασία και τον περιβάλλον οι οποίες άλλαξαν την ζωή μας. Η επαναφορά της Δημοκρατίας μας στις «εργοστασιακές ρυθμίσεις» του 1975 δεν είναι πια διαθέσιμη επιλογή. Χρειαζόμαστε την συγγραφή μιας «Δημοκρατίας ωφέλιμης για όλους» ώστε να γίνεται αντιληπτή η αξία και η υπεροχή της, να αποστομώνονται οι πολέμιοι της και να εκλείπουν φαινόμενα αναβίωσης ακροδεξιών ανακλαστικών σε λαϊκά στρώματα και της εκλογικής εκμετάλλευσής τους. Σ’ αυτό το εγχείρημα βρίσκεται και το αντίδοτο για την αυξανόμενη απροθυμία του λαού να συμμετέχει ακόμα και σε εθνικές εκλογές, όπως και άξιων συμπατριωτών να ζητήσουν την εκπροσώπηση μας. Η «Δημοκρατία ωφέλιμη για όλους» είναι το μόνο πλαίσιο στο οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα αγαθά της τεχνολογίας για να ζήσουμε όλοι καλύτερα και όχι για να πλουτίζουν όλο και περισσότερο, όλο και λιγότεροι. Κυρίαρχος λοιπόν στις μέρες μας, ανυποχώρητος και διαρκής ο αγώνας για εκδημοκρατισμό, με αυτό το περιεχόμενο.

Πρώτη μάχη στον αγώνα για «Δημοκρατία ωφέλιμη για όλους» η διάκριση των τριών εξουσιών και η απεξάρτηση της κάθε μιας από τις άλλες δυο. Η Βουλή δίνει ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής νομιμοποιώντας την Κυβέρνηση, την οποία και έχει το καθήκον στην συνέχεια να ελέγχει… και εδώ (πρέπει να) εξαντλείται και η σχέση τους. Είναι η ώρα να σταματήσει η Βουλή να νομοθετεί κατ’ εντολή της κυβέρνησης και μη θεσμικών συμπαικτών της. Όπως επίσης να δώσει ξανά ουσία στο ελεγκτικό προς την κυβέρνηση έργο της, παράγοντας χειροπιαστά πολιτικά αποτελέσματα.

Στον ευτελισμό του νομοθετικού της ρόλου της Βουλής έχει βέβαια συμβάλλει η, για αρκετά χρόνια πια, καταχρηστική εφαρμογή των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Στις μέρες μας όμως ζούμε κάτι πολύ χειρότερο: την υπαγόρευση νομοθετικών πρωτοβουλιών, ακόμα και της κυβέρνησης, από το «Γραφείο Πρωθυπουργού», το «Μαξίμου». Συχνά πλέον, υπουργοί, κατ’ εντολή διορισμένων πρωθυπουργικών συμβούλων επιβάλλουν νομοθετήματα σε αιρετούς εκπροσώπους μας. Βουλευτές!

Αλλά αν η οριοθέτηση της σχέσης Κυβέρνησης - Πρωθυπουργού  μπορεί να γίνει με απλές νομοθετικές ρυθμίσεις, η αποκατάσταση αρμοδιοτήτων της Βουλής γίνεται εφικτή με μια διάκριση : ο αρχηγός κόμματος και της κοινοβουλευτικής του ομάδας δεν μπορεί να είναι και Πρωθυπουργός. Σε ότι μας φορά, δεσμευόμαστε για την τήρηση αυτής της διάκρισης και καλούμε όσα πολιτικά σχήματα ζητούν ψήφο σε εθνικές εκλογές να κάνουν το ίδιο.

Η λαϊκή ψήφος, πράγματι, οι εθνικές εκλογές πρέπει να είναι η νομιμοποιητική βάση κάθε εξουσίας. Με την ψήφο αυτή αναδεικνύουμε βουλευτές στους οποίους αναθέτουμε την ευθύνη να στηρίξουν (ή ανεχθούν) τον σχηματισμό κυβέρνησης ή να οδηγήσουν σε νέες εκλογές. Ο μεγαλύτερος αριθμός βουλευτών στις μέρες μας επικοινωνεί με τους εντολείς του μέσω των  ΜΜΕ, τα οποία δεν δίνουν ίσες ευκαιρίες σε όλους, με την επικοινωνία αυτή να μην είναι αμφίδρομη όπως θα έπρεπε. Άνιση είναι και η οικονομική δυνατότητα των βουλευτών να προβληθούν, ενώ αδιαφανής είναι και η χρηματοδότηση των κομμάτων στους συνδυασμούς των οποίων συμμετέχουν. Για να μπορεί ο οποίος υποψήφιος βουλευτής να γνωρίζεται πραγματικά με τους εντολείς του και να περιοριστεί ριζικά η «διαπλοκή» χρειαζόμαστε 200 έως 250 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες και 50 έως 100 από «λίστες επικρατείας» των κομμάτων, με απλή αναλογική, με το σύνολο των εκλεγόμενων να αθροίζεται από 250 έως 300.

Αντίστοιχη «λίστα επικρατείας» οφείλουν τα κόμματα και στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η μεγάλη αυτή ρύθμιση των εκλογικών διαδικασιών, έχει ως αποτέλεσμα την ολοσχερή κατάργηση του «σταυρού προτίμησης», ως εργαλείου διαπλοκής και τελικά φαλκίδευσης της αντιπροσώπευσης, υποβάλλοντας τα κόμματα σε ουσιαστική δοκιμασία εντιμότητας. 

Για την περαιτέρω αποκέντρωση της εξουσίας και την εξαίρεση πεδίων πολιτικής από κομματικές αντιπαραθέσεις, με αναθεώρηση συνταγματικών διατάξεων, θα μπορούσε η εποπτεία των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών (όσων από αυτές δεν πρέπει να καταργηθούν), των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, της Ε.Ρ.Τ. και του Συμβούλιου Απόδημου Ελληνισμού να περάσουν στις αρμοδιότητες της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Αναβαθμίζοντας έτσι τα κριτήρια επιλογής προσώπου και αυξάνοντας την ευθύνη των κομμάτων για όσα προτείνουν για το συγκεκριμένο αξίωμα.  

Απομένει βέβαια το μέγα θέμα της ανεξαρτησίας της τρίτης εξουσίας, της Δικαιοσύνης. Το κύρος της οποίας έχει υποστεί πλήγματα λόγω της σχέσης εξάρτησης της από την κυβέρνηση η οποία διορίζει την ηγεσία της. Θα μπορούσαν οι ηγεσίες των ανώτατων δικαστηρίων να αναδεικνύονται με κλήρωση μεταξύ των αντιπροέδρων τους. Με μόνη προϋπόθεση ανάδειξης των αντιπροέδρων πιστοποιημένη από συναδέλφους τους ευδόκιμη θητεία.

5.ΣΧΟΛΕΙΑ

Η «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου με τον Νόμο 4379/64 έμεινε στην ιστορία του τόπου μας, παρά το ότι, με την αποστασία του 1965 και την δικτατορία του 1967, οι πολέμιοι της (η Δεξιά και οι αποστάτες, η Χούντα και το Εκκλησιαστικό και καθηγητικό κατεστημένο τα οποία συντάχθηκαν μαζί τους) ακύρωσαν την εφαρμογή της. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όμως, όπως την συνέλαβε και σχεδίασε ο Ευάγγελος Παπανούτσος, έμεινε στην ιστορία για τους δυο βασικούς της σκοπούς την προσαρμογή του περιεχομένου των σπουδών με τις ευρύτερες κοινωνικές ανάγκες και την δυνατότητα πρόσβασης παιδιών από φτωχότερες οικογένειες στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Για τους σκοπούς αυτούς, η ιστορική αυτή μεταρρύθμιση προέβλεπε, ανάμεσα σε άλλα :

  • Την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας ως ισότιμης της καθαρεύουσας στην εκπαίδευση
  • Την αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών και την εισαγωγή νέων μαθημάτων, όπως Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος, Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας, Οικονομικής Επιστήμης
  • Την εννιάχρονη, δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση με δωρεάν σίτιση και μεταφορά των μαθητών
  • Την ανάπτυξη της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης
  • Τον διαχωρισμό της Μέσης εκπαίδευσης σε Γυμνάσιο και Λύκειο
  • Την καθιέρωση 2 τύπων ακαδημαϊκού απολυτηρίου ισότιμων μεταξύ τους
  • Την ίδρυση νέων πανεπιστημίων
  • Την ίδρυση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ως συμβουλευτικού οργάνου του κράτους για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
  • Την τριετή φοίτηση στις παιδαγωγικές Ακαδημίες

60 χρόνια αργότερα, ορισμένα μέσα και μέτρα της μεταρρύθμισης αυτής έχουν ίσως ξεπεραστεί, παραμένουν όμως ανεκπλήρωτοι, άρα επίκαιροι και με επείγοντα πια χαρακτήρα, οι δυο βασικοί σκοποί της.

Α. Πρώτος σκοπός, η εξοικείωση όλων των παιδιών με τον κοινό μας τόπο και τις ιστορικές συντεταγμένες του, με τις συνθήκες της ζωής μας και με άλλους πολιτισμούς. Η καλλιέργεια συνείδησης εθνικού κράτους και συμφερόντων του και δημόσιου χώρου. Η ενθάρρυνση της ελεύθερης σκέψης, η κατανόηση και ανοχή διαφορετικών απόψεων, ο σεβασμός δημοκρατικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και ο ορισμός κοινού πολιτισμικού τόπου. Όπως επίσης, η απόκτηση γνώσεων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων για την κάλυψη στοιχειωδών καθημερινών αναγκών (ενδεικτικά, ανάμεσά τους η κυκλοφοριακή αγωγή πεζών και οδηγών, η κολύμβηση και η άθληση, αλλά και οι ξένες γλώσσες, η χρήση υπολογιστών και διαδικτύου και της τεχνητής νοημοσύνης). Απομένει η διαμόρφωση κατάλληλων προγραμμάτων σπουδών και εκπαιδευτικών προετοιμασμένων να τα υπηρετήσουν.

Β. Δεύτερος σκοπός, η προσαρμογή του Λυκείου, της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης και των Πανεπιστημίων ώστε να ανταποκρίνονται στις ώριμες ανάγκες των νέων συμπατριωτών μας. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η προετοιμασία για πανεπιστημιακές σπουδές, η εξοικείωση με την Παιδεία της εργασίας και του επιχειρείν και η ανάδειξη καλλιτεχνικών δεξιοτήτων πρέπει να συμπεριληφθούν στα μελήματα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος μετά το Γυμνάσιο. Και βέβαια, η προσαρμογή των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών των Πανεπιστημίων μας στις ανάγκες της εποχής μας.

Για όλα αυτά «δει δη χρημάτων». Και παραμένουν ιστορικές οι φοιτητικές κινητοποιήσεις της προδικτατορικής εποχής με αίτημα «το 15% του κρατικού προϋπολογισμού να πηγαίνει στην Παιδεία». Με τα σημερινά δεδομένα, επιβάλλεται η διαμόρφωση ενός συνδυαστικού συστήματος υποτροφιών και προβλέψεων κάλυψης αναγκών στέγασης και διατροφής οικονομικά αδύναμων φοιτητών.  

  1. Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑ

Είναι περίπου κοινός τόπος ότι η κυριαρχία μας, όπως και  κυριαρχικά δικαιώματα μας αμφισβητούνται από την Τουρκία. Είναι αποδεδειγμένο, την ίδια στιγμή, ότι, ενώ για εμάς το Διεθνές Δίκαιο και συνομολογημένες Συνθήκες συμπεριλαμβάνονται στις εκ των ων ουκ προϋποθέσεις συνεννόησης, η γειτονική μας χώρα τα θεωρεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ακόμα και υπό την απειλή άσκησης βίας. Αυτή η βασική διαφορά αντίληψης Ελλάδας-Τουρκίας δεν μπορεί παρά να προτάσσεται σε κάθε ευκαιρία, όχι μόνο στις διμερείς μας σχέσεις, αλλά και σε κάθε διεθνές forum, ιδιαίτερα στο ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και βέβαια στο πλαίσιο διαδικασιών του ΟΗΕ. Με σκοπό να εντοπίζουμε δυνάμεις διατεθειμένες να συνταχθούν όχι μόνο ρητορικά αλλά και ουσιαστικά με την νομιμότητα και να προωθήσουμε την συνεργασία μας.

Βεβαίως η αποτροπή της τουρκικής απειλής προϋποθέτει την επάρκεια δικών μας δυνάμεων, διπλωματικών και στρατιωτικών. Η οποία επάρκεια αφορά, πριν από όλα, την διαρκή τελειοποίηση σχεδίων απαντήσεων στις προκλήσεις της Άγκυρας. Και βέβαια «δόγμα ασφάλειας» με σαφή προσδιορισμό των εθνικών μας συμφερόντων - ιδιαιτέρως όσων χαρακτηρίζονται ως ζωτικά- και τα σχέδια εξυπηρέτησης των συμφερόντων αυτών. Στην βάση αυτή και καμία άλλη, είναι εφικτές και οι επιλογές μέσων (διπλωματικών, εξοπλισμών και άλλων) υποστήριξης των σχεδίων αυτών, αξιόπιστης αποτροπής τελικά της τουρκικής απειλής.

Πρώτη θετική συνέπεια αυτής της πολιτικής επανατοποθέτησης αναπόφευκτα η μείωση της επιθετικότητας εις βάρος μας και η ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας του ελληνικού λαού. Δεύτερη θετική συνέπεια η αποθάρρυνση αξιώσεων και παραβατικότητας άλλων γειτόνων απέναντι μας. Και τρίτη η αύξηση του ειδικού βάρους της Ελλάδας απέναντι σε συμμάχους, εταίρους, αλλά και εχθρούς.

Είναι σαφές για εμάς ότι πρώτη προτεραιότητα δεν μπορεί παρά να είναι η επανένωση της Κύπρου. Στο πλαίσιο των αποφάσεων του Ο.Η.Ε., με την θετική συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να εξασφαλιστούν τα θεσμικά της δεδομένα (το «κοινοτικό κεκτημένο») για ένα κράτος μέλος της και όλους τους πολίτες του. Βεβαίως δεν παραγνωρίζουμε ότι στην βάση αυτή επί 50 χρόνια τώρα όχι μόνο η διχοτόμηση συνεχίζεται, στηριγμένη στην παρουσία ξένων στρατευμάτων, αλλά συντελέστηκε και το διεθνές έγκλημα διαρκείας του εποικισμού εις βάρος τουρκοκυπρίων και ελληνοκυπρίων. Επειδή η διαδρομή τόσο μακρού χρόνου παράγει ανεπανόρθωτες βλάβες για την Κυπριακή Δημοκρατία και τους πολίτες της, πλησιάζει ίσως η ώρα της προσφυγής σε ένα δημοψήφισμα με συμμετοχή όλων των Κυπρίων σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, με ερώτημα την επιθυμία συνύπαρξης του λαού σε μια χώρα ενωμένη και δημοκρατική.

Στην βάση των ίδιων αρχών έχουμε κάθε λόγο να  αντιμετωπίζουμε και να παρεμβαίνουμε για την επίλυση μεγάλων διεθνών συγκρούσεων, γνωρίζοντας ότι η έκβαση τους μας αφορά, λιγότερο ή περισσότερο, επηρεάζοντας θετικά ή αρνητικά όχι μόνο την ασφάλεια μας, αλλά και τις συνθήκες της καθημερινής μας ζωής. Αρχές λοιπόν και όχι στερεότυπα, συνθήματα και κουτοπονηριές καθορίζουν την στάση μας. Με επίγνωση ότι οφείλουμε τοποθέτηση και όχι συμμόρφωση. Τέτοιες διεθνείς συγκρούσεις είναι και οι πόλεμοι Ουκρανίας-Ρωσίας και Ισραήλ-Χαμάς. Για τους οποίους θέση μας είναι  η άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών, πέρα και πάνω από το ποιος ωφελείται από τον τερματισμό την συγκεκριμένη στιγμή. Αν επίσης οι σκοπεύσεις κάθε πλευράς μπουν στο ράφι, μπορεί να επιτευχθεί ειρήνευση και έντιμες συζητήσεις για το μέλλον των πολύπαθων περιοχών και των κατοίκων τους. Η  θέση της  Ελλάδας είναι μεταξύ των δυνάμεων οι οποίες εργάζονται για λύση και όχι για την, ανέφικτη έτσι ή αλλιώς, επικράτηση ή εξουθένωση της μιας ή της άλλης πλευράς. Με την σωστή πλευρά της Ιστορίας, αλλά κυριολεκτικά.

  1. ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΛΑΟΥΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Κάθε κυρίαρχο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως  δημοκρατική Πολιτεία, οφείλει να τελειοποιήσει τις συνθήκες υποδοχής και παραμονής μεταναστών και προσφύγων στο έδαφος του, να αποφεύγει την διακριτική μεταχείριση εις βάρος τους και να πιστοποιεί την νομιμότητα της διαμονής τους. Την ίδια στιγμή βέβαια έχει την ευθύνη να ελέγχει τα σύνορα του ως ελάχιστη προϋπόθεση ασφάλειας όλων των πολιτών του. Το «μπρος πίσω» μεταναστών μεταξύ Γαλλίας-Ιταλίας στην Ventimiglia κοστίζει μακροχρόνια ταλαιπωρία σε συνανθρώπους μας, ενώ οι λαθραίες θαλάσσιες διακινήσεις προς την Lambedusa και στο ελληνικό αρχιπέλαγος πληρώνονται με ανθρώπινες ζωές.

Διευθέτηση χρειάζεται και ο καθορισμός του τελικού προορισμού των προσφύγων εντός της Ε.Ε. Η υποτιθέμενη «εύλογη κατανομή» σε χώρες και το δικαίωμα επιλογής προορισμού έχουν δώσει την θέση τους σε μια συναλλαγή μεταξύ χωρών του Βορρά οι οποίες «εξαγοράζουν» την υποχρέωσή τους να υποδεχθούν αριθμό προσφύγων από χώρες του Νότου έναντι αντιτίμου. Αυτή η στυγνή  εμπορευματοποίηση ούτε απέδωσε, ούτε, πολύ περισσότερο είναι  «κοινοτική αλληλεγγύη» προς τις χώρες πρώτης υποδοχής.  

Η Ελλάδα ειδικότερα, ζει μια δική της, δυσάρεστη εμπειρία με την μετατροπή ομάδων μεταναστών και προσφύγων σε μοχλό πίεσης από την Τουρκία εις βάρος της.

Επιδιώκουμε λοιπόν εντιμότερους «ευρωπαϊκούς» κανόνες για:

  • απεγκλωβισμό ανθρώπων, λόγω άρνησης κρατών μελών να τους υποδεχθούν

  • ισότητα υποχρεώσεων των χωρών μελών

  • έμπρακτη αλληλεγγύη προς τις χώρες υποδοχής μεταναστών και προσφύγων από τα υπόλοιπα κράτη μέλη

  • αποκατάσταση κάθε βλάβης κράτους μέλους, οικονομικής ή άλλης, με χρέωση του όποιου εταίρου την προκαλεί

  • ανάληψη πρωτοβουλίας από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς για την συγκρότηση διεθνικών Αρχών Απογραφής και Πιστοποίησης Προσφύγων και Αρχών Δίωξης της παράνομης διακίνησης, υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε., κοντά στις πηγές των προσφυγικών ρευμάτων

  • αποτελεσματική καταδίωξη των διακινητών λαθρομεταναστών

 

  1. ΤΟ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Πέρα λοιπόν από τον αναγκαίο επανασχεδιασμό των πλαισίων στήριξης και τις «έκτακτες χρηματοδοτήσεις», για να επανέλθει η  αισιοδοξία για την ζωή στην Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να εκδώσει υποσχετική αξιόπιστης και διατηρήσιμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Αυτό είναι και το μόνο διαθέσιμο μήνυμα της προς «εχθρούς και φίλους» ότι πιστεύει στο μέλλον της.

Η Ε.Ε. καλείται να εκδώσει το «Ευρωομόλογο των Νέων» με σκοπό να χρηματοδοτήσει 4 δράσεις: ασφαλιστικές εισφορές υπέρ μητέρας και ετήσια άδεια για κάθε τοκετό, επέκταση των 6 ωρών εργασίας με πλήρεις αποδοχές, δωρεάν εκπαίδευση σε νέες τεχνολογίες όποιου εργαζόμενου την ζητήσει σε οποιαδήποτε στιγμή του εργασιακού του βίου, εισοδηματικές ενισχύσεις συνταξιούχων οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας μέσα από το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα» και το «Δίκτυο Προστασίας κατά της Φτώχειας»


 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Θέλουμε να αλλάξουμε πρόσωπα και πράγματα

και συζητάμε το «πως;» και το «ποιοι;» την Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου από τις 7.30 το βράδυ στο Café Bar Κάκτος (Γκίνη 4, Χαλάνδρι) με συνομιλητή μας την ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Αν σε ενδιαφέρει… έλα και πάρε τον λόγο… η γνώμη σου μετράει!

Μια βραδιά «χωρίς Προεδρείο και γραμμή», αλλά με ισότιμη ανταλλαγή απόψεων και ποτά σε τιμές τις οποίες αντέχουμε όλοι!


Μάης 2024

            Λίγες μέρες πριν τις Ευρωεκλογές και η δυσκολία να γίνει αντιληπτό για ποιους λόγους κόμματα και πρόσωπα ζητούν την ψήφο μας παραμένει. Ακούμε πολλά, βάσιμα και αβάσιμα, εις βάρος «των άλλων», κατά κανόνα άσχετα με εμάς, την Ελλάδα και την θέση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σφυγμομετρήσεις με πρόβλεψη ποσοστών χωρίς συσχέτιση τους με τις αγωνίες και τις φιλοδοξίες μας. Τηλεοπτικές αναμετρήσεις περιορισμένου ενδιαφέροντος. Η κομματική διαπάλη γίνεται αντιληπτή μάλλον ως σύγκρουση συμφερόντων εξουσιαστικών μηχανισμών, παρά ως  διάθεση συγγραφής και εκτέλεσης μιας έντιμης σύμβασης αντιπροσώπευσης του Έλληνα πολίτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτή είναι και η βασική αιτία της αυξανόμενης αποχής.   

Η αποχή βέβαια δεν έχει ως αποτέλεσμα την αποδοκιμασία ανάξιων εμπιστοσύνης, αλλά την απονομιμοποίηση της εκλογικής διαδικασίας και των αποτελεσμάτων της. Η οποία, με την σειρά της, «αθωώνει» σχήματα και πρόσωπα μειωμένης δημοκρατικής ευαισθησίας και την ανοχή ή και προτίμηση τους από ψηφοφόρους. Το φαινόμενο αυτό (συχνά αναφέρεται ως «ενίσχυση των άκρων») επιτείνεται από την κολακεία της μιας ή της άλλης μειοψηφίας, ρητορική και έμπρακτη. Μια ευθεία επίθεση κατά της αρχής της πλειοψηφίας με διάφορα ιδεολογικά άλλοθι αλλά μόνο κίνητρο την ψηφοθηρία. Από, κατά δήλωση των ιδίων, «δημοκρατικά κόμματα»!

Αυτή η δημοκρατική κρίση δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Σε μας ειδικά μπορεί να καταλήξει σε απεμπόληση συμφερόντων μας, σε περίοδο μεγάλης ρευστότητας. Στους έγκυρους  Έλληνες Δημοκράτες δεν αρκεί λοιπόν να συμμετέχουμε, να ψηφίζουμε και να αποδοκιμάζουμε τους ανάξιους. Οφείλουμε να εισφέρουμε πρόταση εξυπηρέτησης εθνικού και δημοσίου συμφέροντος στην Ευρώπη πριν τις Ευρωεκλογές, χωρίς αξίωση ψήφου, ως εγγύηση καλής συνέχειας μετά τις ευρωεκλογές!  

Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ παρουσιάζουμε εδώ εννέα θέματα ελληνικού, αλλά και ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και συγκεκριμένες θέσεις μας για την αντιμετώπιση τους, Με μόνο μέλημά μας να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα για κάθε πολίτη, για κάθε λαό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την πεποίθηση ότι με τον διάλογο και την κριτική μπορούν και να βελτιωθούν ώστε να γίνουν πραγματικότητα.

 

  1. ΤΑ ΤΕΜΠΗ, Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ

Μετά το «πράσινο φως» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα αιτήματα του Συλλόγου Θυμάτων Τεμπών, κάθε Έλληνας ευρωβουλευτής οφείλει να σκύψει στην υπόθεση μέχρι να φωτιστούν πλήρως τα αίτια της τραγωδίας, όσο και οι εκ των υστέρων κυβερνητικοί χειρισμοί ώστε να αποδοθούν οι ανάλογες ευθύνες.   

Δεν δεχόμαστε τον ισχυρισμό «η αποκάλυψη ανομιών αξιωματούχων εκθέτει την χώρα». Αντιθέτως, στεκόμαστε απέναντι στην παραβατικότητα οποιουδήποτε, όσο ψηλά κι’ αν βρίσκεται και υποστηρίζουμε  τον κολασμό φυσικών και ηθικών αυτουργών κάθε ανομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην απειλή ενός «μνημονίου νομιμότητας» από την Ε.Ε. για την Ελλάδα, αντιπροτείνουμε μια «συνομολόγηση εντιμότητας» από τα κράτη μέλη της. Οι εκπρόσωποί μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλουν να αποσοβήσουν την υπαγωγή μας σε καθεστώς «δημοκρατικής επιτήρησης» και να προωθήσουν την ιδέα των «εγγυήσεων διαφάνειας» για την Ε.Ε. και όλα τα κράτη μέλη της.

  1. Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Ο κάθε ευρωβουλευτής οφείλει συμμετοχή στην μάχη κατά της ακρίβειας, συγκεκριμένα την ευαισθητοποίηση δημόσιων αρχών απέναντι σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές για την προάσπιση του συμφέροντος του καταναλωτή. Ενδεικτικά, να:

  • επισημαίνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού περιπτώσεις προσυμφωνημένων τιμών
  • προκαλεί παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εθνικών κυβερνήσεων για την έκτακτη φορολόγηση «υπερκερδών» (windfall gains), δηλαδή κερδών τα οποία προκύπτουν από διοικητικές αποφάσεις ή δημόσιες επενδύσεις
  • καταγγέλλει σε δικαστικές αρχές παράνομες τιμολογιακές μεθοδεύσεις επιχειρηματικών ομίλων
  • προκαλεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ελέγξει τις χρεώσεις από τις εμπορικές τράπεζες τις οποίες εποπτεύει η ίδια και να αναιρεί όσες από αυτές είναι αναιτιολόγητες
  • πιέζει τις εποπτευόμενες από την Ε.Κ.Τ. κεντρικές τράπεζες να περιγράφουν συστηματικά την διαμόρφωση των τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης, να αξιολογεί τα πορίσματά τους και να δίνει οδηγίες για αποτροπή υπερκερδών, αδικαιολόγητων κερδών και αισχροκέρδειας
  • ελέγχει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για κάθε αμέλεια της στην χάραξη και άσκηση πολιτικής ενθάρρυνσης του ανταγωνισμού και κινήτρων για την είσοδο νέων επιχειρήσεων σε κάθε κλάδο
  • στηρίζει έμπρακτα κινήματα και οργανώσεις καταναλωτών σε όλη την Ε.Ε. και ενισχύει την δικτύωση και συνεργασία τους.

 

  1. ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΛΑΟΥΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Κάθε κυρίαρχο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως  δημοκρατική Πολιτεία, οφείλει να τελειοποιήσει τις συνθήκες υποδοχής και παραμονής μεταναστών και προσφύγων στο έδαφος του, να αποφεύγει την διακριτική μεταχείριση εις βάρος τους και να πιστοποιεί την νομιμότητα της διαμονής τους. Η Ελλάδα ειδικότερα, ζει μια δική της, δυσάρεστη εμπειρία με την μετατροπή ομάδων μεταναστών και προσφύγων σε μοχλό πίεσης από την Τουρκία εις βάρος της.

Διευθέτηση χρειάζεται και ο καθορισμός του τελικού προορισμού των προσφύγων εντός της Ε.Ε. Η υποτιθέμενη «εύλογη κατανομή» σε χώρες και το δικαίωμα επιλογής προορισμού έχουν δώσει την θέση τους σε μια συναλλαγή μεταξύ χωρών του Βορρά οι οποίες «εξαγοράζουν» την υποχρέωσή τους να υποδεχθούν αριθμό προσφύγων από χώρες του Νότου έναντι αντιτίμου. Αυτή η στυγνή  εμπορευματοποίηση ούτε απέδωσε, ούτε, πολύ περισσότερο είναι  «κοινοτική αλληλεγγύη» προς τις χώρες πρώτης υποδοχής.

Και το «μπρος πίσω» μεταναστών μεταξύ Γαλλίας-Ιταλίας στην Ventimiglia κοστίζει μακροχρόνια ταλαιπωρία σε συνανθρώπους μας. Ενώ οι θαλάσσιες διακινήσεις στα ανοιχτά της Lambedusa και στο ελληνικό αρχιπέλαγος πληρώνονται με ανθρώπινες ζωές.

Με τις συνθήκες αυτές, οι Έλληνες ευρωβουλευτές χρωστάνε προσπάθεια εντιμότερων «ευρωπαϊκών» κανόνων για:

  • απεγκλωβισμό ανθρώπων, λόγω άρνησης κρατών μελών να τους υποδεχθούν
  • ισότητα υποχρεώσεων των χωρών μελών
  • έμπρακτη αλληλεγγύη προς τις χώρες υποδοχής μεταναστών και προσφύγων από τα υπόλοιπα κράτη μέλη
  • αποκατάσταση κάθε βλάβης κράτους μέλους, οικονομικής ή άλλης, με χρέωση του όποιου εταίρου την προκαλεί
  • ανάληψη πρωτοβουλίας από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς για την συγκρότηση διεθνικών Αρχών Απογραφής και Πιστοποίησης Προσφύγων και Αρχών Δίωξης της παράνομης διακίνησης, υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε., κοντά στις πηγές των προσφυγικών ρευμάτων
  • αποτελεσματική καταδίωξη των διακινητών λαθρομεταναστών

 

  1. ΕΥΡΩΠΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΑΙ ΕΥΗΜΕΡΟΥΣΑ

 

Η Ευρώπη έχει κάθε λόγο να είναι «επισπεύδων εταίρος» σε μια μεγάλη επένδυση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ώστε να επιβιώσει ο πλανήτης και εμείς οι ίδιοι. Η διασφάλιση του μέλλοντος και των συνθηκών της ζωής μας υπαγορεύει την μετρημένη ανάλωση φυσικών πόρων ώστε να περιοριστεί η συνακόλουθη παραγωγή ρύπων. Μιλάμε για την θέσπιση κανόνων και ορίων για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του κάθε ατόμου και οργανισμού ώστε να μην αποστερεί από αλλά είδη και μελλοντικές γενιές την Ζωή. Οφείλουμε βέβαια καθαρή απάντηση στο ερώτημα «ποιος θα καταβάλλει το κεφάλαιο της επένδυσης αυτής και ποιος θα εισπράξει τα μερίσματα της».

Είναι επίσης η ώρα να σταματήσει η κατασπατάληση κοινωνικού κεφαλαίου στο όνομα της «ανάπτυξης»: η έγκριση της όποιας επένδυσης πρέπει να ενσωματώνει αναπόσπαστα «Πιστοποιητικό Περιβαλλοντικής Διαύγειας». Προϋπόθεση για αυτή την καινοτομία είναι η εκπόνηση ενιαίων κανόνων προστασίας μνημείων, μεταλλευτικού κώδικα, αλιευτικού κανονισμού και μέτρων αποτροπής του «υπερτουρισμού». Απαραίτητα είναι εξ άλλου πρωτόκολλα για ποιοτικές και επαρκείς δημόσιες μεταφορές και χωροταξική ισορροπία.

Θέμα της εποχής βέβαια η ενεργειακή ισονομία και η ευστάθεια των συστημάτων διανομής μέσω της, κατά προτεραιότητα, απορρόφησης προϊόντων ενεργειακών κοινοτήτων και μικρών παραγωγών από τα συστήματα αυτά. Εξ άλλου, ενδείκνυται η ενθάρρυνση της εμπορίας ενεργειακών προϊόντων μεταξύ κρατών μελών της Ε.Ε. με σκοπό την ενίσχυση της ενεργειακής της αυτονομίας.

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας επένδυσης, δεν μπορεί παρά να προβλέπεται η προώθηση συνδυασμένων μεταφορών με κορμό ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο, ηλεκτροδοτημένο στο σύνολο του και άλλα μέσα σταθερής τροχιάς και φορτηγά, λεωφορεία, Ι.Χ. αυτοκίνητα και δίκυκλα να συνεργάζονται μαζί του. Με την σκέψη σε ένα  πανευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο, με έναν από τους βασικούς του άξονες του τον δίαυλο Πειραιά-Πάτρας-Τεργέστης.

  1. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΑΖΑ

 

Οι επενδύσεις βέβαια ευδοκιμούν σε περιβάλλον αυξημένης ασφάλειας και ειρήνης. Η Ε.Ε. έχει κάθε συμφέρον να πρωτοστατήσει στον τερματισμό των ενεργών συγκρούσεων στην Ουκρανία και την Γάζα, προλαβαίνοντας μάλιστα ενδεχόμενες κλιμακώσεις τους με ακόμα οδυνηρότερες συνέπειες. Πέρα όμως από το κοινό συμφέρον των κρατών μελών της, υπάρχει και η ηθική βάση της πολιτικής ασφάλειας της Ε.Ε. Την οποία ηθική βάση, ασφαλώς, έχει αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα και υποχρέωση να προασπίζει το κάθε μέλος της ξεχωριστά, ασκώντας ακόμα και το δικαίωμα του σε αρνησικυρία (veto).

 

Τελικά, εκτός από συμφέροντα και ηθική, δοκιμάζεται, η ίδια η  πολιτική υπόσταση της Ένωσης. Έχει γνώμη, φωνή και ισχύ για να τιμήσει τις θέσεις της ή όχι; Έχει την δυνατότητα να δίνει λύσεις σε μεγάλα διεθνή προβλήματα ή ανέχεται να εκπίπτει σε διάδικο μέρος τους; Απαντήσεις ζητούμενες και απαραίτητες πριν κληθούμε, «μικροί» και «μεγάλοι» να θυσιάσουμε εθνικά μας συμφέροντα, στο όνομα μιας «ομοσπονδιακής προοπτικής».         

 

  1. ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΤΑ ΒΑΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ

 

Με τις ίδιες απαντήσεις ως βάση, είναι απαραίτητο να προωθήσουμε λύσεις σε δικά μας, ευρωπαϊκά προβλήματα, στην βάση του Διεθνούς Δικαίου. Πρώτο τέτοιο πρόβλημα, το Κυπριακό, μεγάλο διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού. Αλλά αν η λύση του Κυπριακού προϋποθέτει την επανατοποθέτησή του στην βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., επιβάλλεται η άμεση άρση της παράνομης απαγόρευσης επιστροφής των κατοίκων της Αμμοχώστου στα σπίτια τους. Θα ήταν, πράγματι, παράδοξο ενόσω διεξάγεται συζήτηση περί «ευρωπαϊκής ασφάλειας», να μένουν αναπάντητες οι περιοδείες Ερντογάν στα Βαρώσια.

 

Πέρα όμως από την ατελείωτη βαρβαρότητα εις βάρος όλων των κατοίκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διαιωνίζεται και η απαράδεκτη παρουσία βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου με καθεστώς «κυρίαρχου βρετανικού εδάφους» στην επικράτεια κράτους μέλους της Ε.Ε. Ιδιαιτέρως μετά το Brexit, κάθε ευρωβουλευτής οφείλει να ενεργοποιηθεί ο ίδιος για να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με το Λονδίνο για την απάλειψη αυτού του κατάλοιπου της αποικιοκρατίας από την ήπειρο μας.

 

  1. ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

 

Εφ’ όσον η επιβολή της νομιμότητας έναντι όλων περιλαμβάνεται στο «ευρωπαϊκό κεκτημένο», αφορά, πριν απ’ όλους, τους εταίρους της Ε.Ε. Η απαράγραπτη απαίτηση μας απέναντι στην Γερμανία για την απόδοση των οφειλών της προς εμάς μέχρις εξόφλησης τους (μιλάμε για την έντοκη επιστροφή του «αναγκαστικού» κατοχικού δανείου που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας από το ναζιστικό καθεστώς, τις αποζημιώσεις για τις ανθρώπινες απώλειες, τις επανορθώσεις των ζημιών που προκάλεσε το 3ο Ράιχ και τον επαναπατρισμό των αρχαιολογικών / πολιτιστικών θησαυρών που λεηλάτησε) είναι πια επείγον να τεθεί από  Έλληνες ευρωβουλευτές.

Το θέμα δεν μπορεί να σέρνεται άλλο, μετά την πρόσφατη, παντελώς αυθαίρετη, τοποθέτηση της Υπουργού Εξωτερικών κυρίας Annalena Baerbock ότι η Γερμανία δεν αναγνωρίζει καμία σχετική υποχρέωση της έναντι της Ελληνικής Δημοκρατίας, επειδή το θέμα… «έχει κλείσει»! Και βέβαια ο έλεγχος της ελληνικής κυβέρνησης για την προετοιμασία της να διεκδικήσει δικαστικά τα οφειλόμενα δεν είναι αποκλειστικά ευθύνη ευρωβουλευτών.

 

Πέρα από τον έλεγχο των κυβερνήσεων, γερμανικής και ελληνικής, κατ’ εξοχήν δουλειά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η ενθάρρυνση  ενός πανευρωπαϊκού κινήματος υποστήριξης του ελληνικού διαβήματος, του «κοινοτικού κεκτημένου», της ισονομίας τελικά. Οι ευρωβουλευτές, με πρώτους όσους είναι δημοκράτες, καλούνται να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο αείμνηστος Μανώλης Γλέζος, ως Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και ευρωβουλευτής.

 

  1. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

 

Αντιμετωπίζουμε θετικά την, κατατεθειμένη από το 2020,  πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την διεξαγωγή Συνέδριου για το Μέλλον της Ευρώπης (αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας) με θέμα «Πράσινη Συμφωνία για την Ευρώπη: πολιτικές για τη μετάβαση». Υποστηρίζουμε την ανάγκη διεξαγωγής του το ταχύτερο δυνατόν και επιδιώκουμε θετικές αποφάσεις για τα θέματα του, όπως «Από το αγρόκτημα στο πιάτο», «Κλιματική Αλλαγή και Δημόσια Υγεία» και «Διατήρηση της βιοποικιλότητας». Εάν οι θετικές αυτές αποφάσεις προϋποθέτουν αλλαγές εμπορικών συνθηκών, ακόμα και διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβώνας, λέμε ΝΑΙ στις αλλαγές αυτές.

Με μια τέτοια ημερήσια διάταξη, το Συνέδριο καλείται εκ των πραγμάτων να συζητήσει την θεσμική αποσάθρωση της Ε.Ε., το  θέμα «Το Δημοκρατικό Έλλειμμα και πως αντιμετωπίζεται». Η σημερινή κατάσταση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδυναμωμένο, την Επιτροπή διορισμένη, τον, περιορισμένης δημοκρατικής νομιμοποίησης, Πρόεδρο του Συμβουλίου προκαθήμενο αιρετών Πρωθυπουργών και την, απροσδιόριστης ωφελιμότητας, θέση του «Υπουργού Εξωτερικών» (επίσης καταλαμβανόμενης δια διορισμού), είναι απαράδεκτη και πρέπει να αλλάξει. Με την δημοκρατική νομιμοποίηση να παραγνωρίζεται, οι διορίζοντες κύκλοι και οι συμπαίκτες τους επιλέγουν για την στελέχωση θέσεων ευθύνης πρόσωπα με κριτήριο όχι την αξιοσύνη, αλλά την υπακοή τους στους ίδιους! Για όσους αγωνιούν ειλικρινά για την προέλαση ακροδεξιών σχημάτων στην ήπειρο μας, είναι η ώρα να προκρίνουν ως μέθοδο αντιμετώπισής τους την «επιστροφή στην Δημοκρατία»: ισονομία, ισηγορία, ισοπολιτεία, αρχή της πλειοψηφίας και έλεγχος από την μειοψηφία ο μόνος δρόμος!

  1. ΤΟ “ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ”

Πραγματικά, ένα τόσο σημαντικό Συνέδριο μπορεί να εισφέρει ένα πλαίσιο συνύπαρξης πολιτών και κρατών, πλούσιων και φτωχών, με καθαρούς κανόνες συνεννόησης. Χωρίς να αμελεί για τον σχηματισμό έντιμων προβλέψεων για τους νέους και τους επερχόμενους. Αισιόδοξο μέλλον για αυτούς τους στην ήπειρό μας (κατά προτίμηση στον τόπο του καθενός) και ομαλές συνθήκες «παραλαβής της σκυτάλης» από τους παλαιότερους προϋποθέτει αντιμετώπιση όχι μόνο της κλιματικής αλλαγής, αλλά κάθε πραγματικής και παρούσας απειλής: του δημογραφικού μαρασμού, του αδιέξοδου των  συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, των φραγμών στην εργασία και τον ελεύθερο χρόνο, των περιφερειακών ανισοτήτων, της άνισης διανομής μερίσματος από την τεχνολογική πρόοδο και της Τεχνητής Νοημοσύνης ως προσχήματος παραγνώρισης της ανθρώπινης δημιουργικότητας.

Είναι εμφανές ότι τα μέχρι σήμερα «πλαίσια στήριξης» δεν αρκούν ως εγγύηση ενός αισιόδοξου μέλλοντος. Πέρα λοιπόν από τον επανασχεδιασμό τους και τις «έκτακτες χρηματοδοτήσεις», το μέλλον υποδεικνύει την ανάγκη για ένα «Ευρωομόλογο των Νέων». Οι οικονομικοί και αναπτυξιακοί θεσμοί της Ε.Ε. έχουν κάθε δυνατότητα, να το εκδώσουν για να χρηματοδοτήσει:

  • ασφαλιστικές εισφορές υπέρ μητέρας για κάθε τοκετό   
  • εισοδηματικές ενισχύσεις συνταξιούχων οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
  • επέκταση των 6 ωρών εργασίας με πλήρεις αποδοχές
  • δωρεάν εκπαίδευση / μαθητεία σε νέες τεχνολογίες / όποιου εργαζόμενου, όποτε την ζητήσει
  • εξοικείωση με την χρήση της «τεχνητής νοημοσύνης» ως εργαλείου ενθάρρυνσης της ανθρώπινης δημιουργικότητας

Η προετοιμασία για το «Ευρωομόλογο των Νέων» είναι τεχνικού, πρωτίστως όμως πολιτικού περιεχομένου. Με επίγνωση ότι, πέρα από υποσχετική αξιόπιστης και διατηρήσιμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, αποτελεί και το μόνο διαθέσιμο μήνυμα της Ε.Ε. προς «εχθρούς και φίλους» ότι η Ευρώπη πιστεύει στο μέλλον της.


Τις προάλλες με έναν φίλο...

«Τι είναι η ΕΚΚΙΝΗΣΗ; Καινούργιο κόμμα;» με ρώτησε ένας καλός φίλος, τις προάλλες. Για να του απαντήσω: «αν ήμασταν κόμμα, θα είχαμε ζητήσει την ψήφο σου σε εκλογές».

«Είστε λοιπόν ένα think tank;» ενδιαφέρθηκε. «Όχι. Τα think tank επισημαίνουν, μελετούν και αναλύουν προβλήματα που δυσκολεύουν την ζωή μας. Εμείς προτείνουμε λύσεις για τα προβλήματα αυτά».

«Τότε τι είστε;» απόρησε ο φίλος. «Πολιτική οργάνωση, βέβαια!»

«Ναι αλλά και τα κόμματα μας πολιτικές οργανώσεις δεν οφείλουν να είναι;» επέμεινε ο φίλος μας. «Σωστά» αντιγύρισα. «Και αν δεν είναι συνεπή με αυτή την συνταγματική τους υποχρέωση χρειαζόμαστε άλλα».

«Τελικά, τι νομίζεις ότι λείπει από τα τόσα κόμματα που έχουμε και δεν μας ενθουσιάζει κανένα;». «Επίγνωση της πραγματικότητας. Αίσθηση της κοινής μοίρας. Εντιμότητα στην σχέση μας».

«Και, αν προκύψει ένα κόμμα, άξιο να με εκπροσωπεί, πώς θα το ξεχωρίσω από τα υπόλοιπα;» «Θα ξέρεις καλά για ποιους λόγους αυτό ζητάει την ψήφο σου και για ποιους λόγους εσύ την δίνεις ή όχι!»

Από μια τέτοια συζήτηση προέκυψε… η ιστοσελίδα μας. Στην πραγματικότητα, ένα θερμό ευχαριστώ προς…

  • τους φίλους που ζουν την καθημερινή τους δυσκολία, παραγνωρισμένοι, χωρίς στοιχειώδεις καλύψεις και εγγυήσεις
  • τους παλιούς συντρόφους από τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, το πρώτο καταστατικό ρεύμα του ΠΑΣΟΚ από το 2001 που μας έδωσαν το προγραμματικό τους ταμιευτήριο, την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
  • κάθε δημοκράτη, σοσιαλιστή, εθελοντή συμμέτοχο στην ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ.

Συμμετοχή, λειτουργία και δράση

Είμαστε πολιτική οργάνωση με πρωταρχικό σκοπό την εξυπηρέτηση του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος. Μας εμπνέουν οι αρχές της δημοκρατίας (ισονομία, ισηγορία, ισοπολιτεία), αντιπροσωπευτικής και άμεσης, καθώς και η κοινωνική οργάνωση με βάση την ισότητα ευκαιριών, σε συνδυασμό με την αξιοκρατία, την εξάλειψη των διακρίσεων και την κοινωνική αλληλεγγύη. Στο γόνιμο αυτό έδαφος, διευρύνονται τα όρια των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του ανθρώπου.

Έχουμε επίγνωση ότι οι σκοποί μας εξυπηρετούνται με την διαρκή, οργανωμένη προσπάθεια σε εθελοντική βάση την οποία και ενθαρρύνουμε, ώστε να ζήσουμε καλύτερα και πιο ανθρώπινα.

Συμμετοχή
Κάθε πολίτης επιλέγει ο ίδιος τον βαθμό της συμμετοχής του στην οργάνωσή μας ως Φίλος, Μέλος ή Συμμέτοχος σε Κύκλο. Φίλοι, Μέλη και Κύκλοι έχουν διακριτές αρμοδιότητες και ευθύνες τις οποίες και φροντίζουν με δική τους πρωτοβουλία.

Λειτουργία και Δράση

Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ λειτουργεί και δρα μέσα από χώρους σκέψης, διαλόγου και δράσης:

  • ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ είναι το Προγραμματικό μας Ταμιευτήριο. Διαμορφώνει τις προγραμματικές θέσεις και επιμελείται τον εμπλουτισμό, την εξειδίκευσή και την διαρκή προσαρμογή τους. Βασικό εργαλείο του ο διαρκής, οργανωμένος διάλογος εδώ 

Πολιτική Αγορά

  • ΙΣΟΝ, είναι οι δράσεις και οι συνεργασίες μας για την εξάλειψη των  διακρίσεων, παλιών και νέων. Η εθελοντική συμμετοχή σου μπορεί να ξεκινήσει εδώ

ΙΣΟΝ

 

  • ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, είναι οι πρωτοβουλίες και  δικτυώσεις μας με σκοπό την αλληλεγγύη προς συνανθρώπους μας, ευάλωτους απέναντι σε κοινωνικούς κινδύνους. Δείξε το ενδιαφέρον σου εδώ

ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ

 

  • Ελληνική Εταιρία Δημοκρατικών Μελετών (Ε.Ε.ΔΗ.Μ.) είναι η αστική, μη κερδοσκοπική εταιρία η οποία επιτελεί την κατάρτιση φίλων, μελών και κύκλων, μέσα από σχετικές εκδηλώσεις και προγράμματα. Εξ άλλου, η Ε.Ε.ΔΗ.Μ.  διασφαλίζει την διαφανή υλική και τεχνική στήριξη των δράσεων μας. Εάν σε ενδιαφέρει η εταιρία και το έργο το οποίο επιτελεί έλα σε επαφή μαζί μας εδώ

Ελληνική Εταιρία Δημοκρατικών Μελετών

 


Ενισχύστε μας οικονομικά

Η οικονομική μας ενίσχυση γίνεται με εισφορές στην αστική μη κερδοσκοπική «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ», η οποία είναι οργανικά συνδεδεμένος χρηματοδότης μας. Με τον τρόπο αυτό, διασφαλίζεται η διαφάνεια στα οικονομικά μας με τον έλεγχο τους από δημόσια αρχή.
Για τους φίλους και τα μέλη της οργάνωσης μας οι οικονομικές υποχρεώσεις είναι η εφ’ άπαξ καταβολή δέκα (10) ευρώ για την εγγραφή τους και η ετήσια συνδρομή τους ύψους εξήντα (60) ευρώ. Για το δικαίωμα πιστοποίησης κύκλου μελών και φίλων μας προβλέπεται ετήσια συνδρομή εκατό (100) ευρώ. Οικονομικές ενισχύσεις από εθελοντές οι οποίοι δεν είναι μέλη ή φίλοι, είναι αποδεκτές με ανώτατο όριο τα πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ.
Καταβολές χρηματικών ποσών διενεργούνται με κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ» με στοιχεία
ΤΡΑΠΕΖΑ: Τράπεζα Πειραιώς
ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟΣ/ ΟΨΕΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: ΙΒΑΝ GR3201725030005503095864805
ή με χρήση Paypal μέσω της ιστοσελίδας μας.
Η συμπλήρωση της αιτιολογίας της κατάθεσης πιστοποιεί την αντίστοιχη ιδιότητα του καταθέτη (φίλος, μέλος, κύκλος) και η μη συμπλήρωση της αυτήν του εθελοντή.

PayPal
Πολιτική Αγορά
Δίπλα σου - Δίκτυο Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού
ΙΣΟΝ - Δράση κατά των διακρίσεων
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Buy now

You can now buy this awesome Joomla Theme directly on Themeforest for a really low price for this awesome and stunning Joomla product!

Nulla vitae elit libero, a pharetra augue. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etiam porta sem malesuada magna mollis euismod. Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Nulla vitae elit libero, a pharetra augue.


BUY ON THEMEFOREST

×

Login

Please login using your credentials recived by email when you register.

  or   Δημιουργία λογαριασμού

Ξεχάσατε τον κωδικό σας; |  Ξεχάσατε το όνομα χρήστη;

×

Register now


I'm a small Introtext for the Register Module, I can be set in the Backend of the Joomla WS-Register Module.



  or   Login
×