Δράση κατά των διακρίσεων
Έχουμε ίσες ευκαιρίες στη ζωή μας, όποια κι αν είναι η ιθαγένειά μας, το φύλο μας, ο τόπος μας; Είναι, πραγματικά, η ισότητα αρχή για το κοινό μας βίο; Έχουμε όλοι και όλες, δικαίωμα λόγου, εξ ίσου; Είμαστε ίσοι απέναντι στους νόμους; Διαθέτουμε τα ίδια δικαιώματα ώστε να διαμορφώνουμε τις αποφάσεις της πολιτείας; Μάλλον απέχουμε αρκετά από το να απαντήσουμε καταφατικά και χωρίς εξαιρέσεις στα ερωτήματα αυτά.
Το πρώτο ερώτημα όμως είναι αν είμαστε πεισμένοι ότι η ισότητα είναι αρχή και όλες οι πτυχές της αξίζει να διέπει τη ζωή στο σπίτι, στη δουλειά, στον ελεύθερο χρόνο μας. Αν έχουμε ανοχή στην άλλη γνώμη, στην άλλη προσέγγιση, στην άλλη επιλογή. Αν απορρίπτουμε τις διακρίσεις. Αν και πόσο δημοκράτες είμαστε τελικά.
Αν λοιπόν η στάση μας είναι δημοκρατική, μπορούμε να δώσουμε μαζί τη μάχη για την ισότητα και κατά των διακρίσεων. Με πρώτο μέτωπο απέναντι στη πιο βαθιά αντιδημοκρατική μάστιγα: τις πελατειακές σχέσεις! Την εκδοχή της αναξιοκρατίας που μαστίζει, κυριολεκτικά, τη κοινωνία μας. Με ανυπολόγιστο κόστος στη δημόσια ζωή μας. Με υπονόμευση της αίσθησης κοινής μοίρας. Με καταστρατήγηση του «κοινού περί δικαίου αισθήματος» και τις επακόλουθες εντάσεις. Με παγίδευση όλων μας στη μετριότητα, την απελπισία και τη μη πολιτική. Με απαξίωση της διαφάνειας, της δημοσιότητας και της διαβούλευσης.
Η συμμετοχή μας στον αγώνα για ισότητα κάνει τη ζωή μας καλύτερη. Αυτή τη συλλογική δράση ονομάσαμε ΙΣΟΝ και… μπαίνουμε όλες και όλοι στην εξίσωση!