Τα απαράδεκτα γεγονότα των ημερών στην Νέα Σμύρνη δεν είναι απλώς κρούσματα αστυνομικής βίας και βίας κατά αστυνομικού. Και είμαστε τυχεροί που οι βαρβαρότητες αυτές δεν είχαν, μέχρι στιγμής και ευτυχώς, μοιραία αποτελέσματα, όπως η απώλεια της ζωής του George Floyd στην Μιννεάπολη των Η.Π.Α. Παρά το ότι εδώ δεν διάρκεσαν 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα, αλλά κάποιες ώρες σε διαφορετικές ημέρες. Ο κύκλος της βίας στη Νέα Σμύρνη ασφαλώς οφείλεται και στην αδυναμία αστυνομικού/ων να κάνουν σωστά την δουλειά τους, αλλά και στην αμφιβολία των πολιτών ότι μπορούν να βρουν το δίκιο τους με δημοκρατικά μέσα. Τα γεγονότα στην Νέα Σμύρνη όμως οφείλονται, πριν απ’ όλα, στην άστοχη πολιτική εντολή προς την Αστυνομία να επιβάλλει με πρόσθετη αυστηρότητα τα τελευταία περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού.

Μιλάμε για μέτρα που παίρνονται, αποτυγχάνουν, αλλάζουν, αποτυγχάνουν ξανά, αλλάζουν ξανά και διαρκούν, με τον ιό να μην αναχαιτίζεται, αλλά να επανέρχεται κατά κύματα. Με τον πολίτη και τις ελευθερίες του σε περιορισμό και τα δικαιώματά του σε αναστολή, με πρώτο αυτό στην εργασία. Όλα αυτά, παρά την διαβεβαίωση, εδώ και μήνες, ότι, «αύριο μεθαύριο, επιστρέφουμε στην κανονικότητα». Με ειδικούς και «ειδικούς» να βομβαρδίζουν ανελέητα από τα κανάλια τους πολίτες (ανάμεσά τους, ας μην ξεχνάμε, και οι αστυνομικοί) με αντιφατικές εκτιμήσεις, αντί να περιορίζονται στην υπεύθυνη, όσο και αθόρυβη, πληροφόρηση των εκπροσώπων του. Με αποτέλεσμα να έχουν σπάσει τα νεύρα όλων.

Αν κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, καλοδεχούμενη η εισαγγελική έρευνα για την συμπεριφορά αστυνομικών τις προάλλες στη πλατεία της Νέας Σμύρνης. Καλοδεχούμενη και η υπηρεσιακή εξέταση στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. Μόνο που απομένει και ο πολιτικός καταλογισμός ο οποίος ασφαλώς δεν βαρύνει ούτε την δικαστική, ούτε την διοικητική, αλλά την ίδια την πολιτική εξουσία. Πολύ περισσότερο, μετά την απόπειρα «ενοχοποίησης» θύματος της αστυνομικής βίας με τεκμήριο την πολιτική του τοποθέτηση και δράση. Η απόπειρα αυτή έγινε δημόσια από βουλευτή της κυβερνώσας πλειοψηφίας, ο οποίος (ασυναίσθητα ή σκόπιμα, ας εξηγήσει ο ίδιος) αναβίωσε τα, αλήστου μνήμης, «πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων»!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο Πρωθυπουργός επέλεξε να δηλώσει ότι  «δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να μας διχάσει». Απομένει να δούμε το αντίκρισμα αυτής της δήλωσης του. Θα επιβληθούν κυρώσεις στον βουλευτή/ νοσταλγό των χειρότερων στιγμών του μετεμφυλιακού κράτους ή όχι; Ερώτημα πιεστικό, μετά την αποφυγή καταδίκης του από την κυβερνητική εκπρόσωπο.

Αλλά το κυρίως θέμα βέβαια είναι η κραυγαλέα πολιτική αστοχία που προκάλεσε την αχρείαστη βία στην Νέα Σμύρνη. Ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» αποφεύγει να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί, παρά το ότι η παραμονή του να εγκυμονεί αναζωπύρωση της βίας. Εναπόκειται λοιπόν στον Πρωθυπουργό να καταλογίσει τις ευθύνες των επιλογών του στον κύριο Χρυσοχοίδη και να τον αποπέμψει ώστε να αλλάξει και η πολιτική της επιβολής άστοχων μέτρων μέσω αστυνόμευσης.

Να χαρίζεσαι σε «δικά σου παιδιά» που απέτυχαν ενώ, την ίδια ώρα, «καταδικάζεις τους άλλους» είναι ακριβώς ο δρόμος του διχασμού που ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε να μην επιτρέψει. Και είναι στο χέρι του να τηρήσει αυτό που δήλωσε!