Όποια και αν είναι η δικαστική εξέλιξη και έκβαση (εάν υπάρξει τέτοια) της υπόθεσης, η πολιτική της διάσταση είναι αυταπόδεικτη:
1. Η εξαχρείωση είναι ενδημικό στοιχείο στα δημόσια πράγματά μας: μαστιζόμαστε από συμμορίες που βάζουν το μικρό, δικό τους, συχνά παράνομο, πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Στις μέρες μας, μαίνονται ξεκαθαρίσματα λογαριασμών τους.
2. Τα κόμματα μας, εδώ και χρόνια, δεν στάθηκαν απέναντι στην παρακμιακή αυτή κατάσταση. Ανέχτηκαν, στελέχη τους να ξεπέφτουν σε συμπαίκτες διαφορετικών κύκλων συμφερόντων. Και έτσι, σταδιακά, έχασαν τον ενιαίο λόγο τους προς εμάς, τους εντολοδότες τους, την ταυτότητά τους, τον λόγο ύπαρξής τους. Ο κατακερματισμός τους έγινε τέλειος: απομεινάρια (αντίπαλων κάποτε) κομμάτων συμπράττουν πια αδίστακτα με μόνο σκοπό την νομή εξουσίας και χρήματος.
3. Αλλά και άλλοι ταγοί μας «πέταξαν την ασπίδα»:
– το στερεότυπο «έχουμε εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη» έχει καταντήσει κενό περιεχομένου ή και πρόσχημα. Το «τεκμήριο της αθωότητας», η «ισότητα απέναντι στο νόμο» και το «όχι στην αυτοδικία» έχουν πάψει πια να αποτελούν ασφαλή δεδομένα και απαιτείται αγώνας για την αποκατάστασή τους. Ας τον ξεκινήσουμε από την στοιχειώδη διάκριση ανάμεσα στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και την αυθαιρεσία δικαστών.
– η νομοθετική εξουσία από σώμα ελέγχου και ρύθμισης έχει ξεπέσει σε όργανο διεκπεραίωσης εντολών της κυβέρνησης, της γραφειοκρατίας και κύκλων τους. Βουλευτές / εκπρόσωποί μας καλούνται να κρίνουν, χωρίς να γνωρίζουν. Άλλοτε, γίνονται αποδέκτες «κομματικών» εντολών αμφίβολης ή και, υπονοούμενης, εγκυρότητας. Έτσι, η προάσπιση των συμφερόντων των εντολέων τους, του εθνικού και δημόσιου συμφέροντος, γίνεται αδύνατη.
4. Είναι, πριν απ’ όλα, αυτή η γενικευμένη απονομιμοποίηση που εμποδίζει το ξέπνοο κατεστημένο μας να μετασχηματίσει υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής σε μοχλούς εκδημοκρατισμού και ανόρθωσης. Και το έχει καταδικάσει στην ανταλλαγή, πολιτικά άσφαιρων, πυρών. Όλοι εναντίον όλων, μπας και «ο θάνατος σου η ζωή μου». Αμ δε!
5. «Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…» λέει το γνωμικό μας. Η NOVARTIS είναι μια ακόμα ευκαιρία να γυρίσουμε οριστικά την πλάτη στις συμπλοκές αυτών των ομάδων για την, μεταξύ τους, κατανομή πλούτου και εξουσίας. Είναι η ώρα να αποσύρουμε τα όποια υπόλοιπα ελπίδας ακουμπάμε ακόμα σ’ αυτές, και να αφοσιωθούμε στην προσπάθεια να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο!