Οι δασμοί τους οποίους εισήγαγε η κυβέρνηση των Η.Π.Α. για δικούς της λόγους, αναπόφευκτα θα επιβραδύνουν τις ελληνικές εξαγωγές. Και η επιβράδυνση δεν θα οφείλεται μόνο στην αύξηση των τιμών tων προϊόντων, αλλά και στο πλήγμα κατά της, ήδη αναιμικής, ανάπτυξης της ευρωζώνης λόγω των δασμών αυτών. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν ήδη αντίμετρα και ζούμε τα αρνητικά αποτέλεσμα του εμπορικού αυτού πολέμου στις αγορές. Οφείλει συνεπώς η κυβέρνηση να εκπονήσει σχέδιο ώστε να αναλάβει πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του για να περιορίσει τις αρνητικές συνέπειες στην οικονομική και κοινωνική μας πραγματικότητα.
Ο κυβερνητικός ισχυρισμός «Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών της Ελλάδας προς τις ΗΠΑ ανέρχονται περίπου στο 4,5% των συνολικών εξαγωγών, επομένως η άμεση επίπτωση δεν αναμένεται να είναι σημαντική» είναι μια απαράδεκτη υποτίμηση του θέματος. Το εμπορικό ισοζύγιο είναι ο μεγάλος ασθενής της ελληνικής οικονομίας και θα ήταν αδιανόητο να δέχονταν πρόσθετη επιβάρυνση. Η δήλωση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών «ως χώρα, είμαστε υπέρ του ελευθέρου εμπορίου. Πιστεύουμε ότι ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος δεν ευνοεί κανέναν. Και ελπίζουμε ότι αυτό το κεφάλαιο, θα διαρκέσει όσο το δυνατόν λιγότερο. Οι επιπτώσεις δεν μπορεί ακόμα να αποτυπωθούν στην ολότητά τους, εάν και είναι δεδομένο ότι θα είναι αρνητικές» είναι δηλώσεις οι οποίες δεν προδιαγράφουν πολιτική.
Αλλά η συνέχεια της ίδιας δήλωσης «…η ελληνική οικονομία, με σχέδιο, με υπευθυνότητα θα ανταπεξέλθει στις διεθνείς προκλήσεις», είναι ακόμα πιο ανησυχητική. Είναι απροκάλυπτη ομολογία ότι η κυβέρνηση τοποθετεί σε χρόνο μέλλοντα τον σχεδιασμό αντιμετώπισης της αποσταθεροποίησης και τις δράσεις στο πλαίσιο του, παραγνωρίζοντας τον επείγοντα χαρακτήρα τους. Ότι δεν έχει συνείδηση της απειλής για την επιβίωση μεγάλων ομάδων Ελλήνων παραγωγών και εξαγωγέων. Της επιδείνωσης του μαρασμού της περιφέρειας της πατρίδας μας. Της στέρησης του δικαιώματος νέων συμπατριωτών μας σε ανθρώπινες συνθήκες ζωής, παραμονής τελικά στον τόπο τους.
Στοιχεία ενός πρόσφορου σχεδίου δράσης πρέπει να είναι:
– ο διάλογος με κοινωνικούς φορείς για τις επιπτώσεις στην παραγωγική δράση των κλάδων τους οποίους εκπροσωπούν
– οι προτάσεις αντιστάθμισης της βλάβης στο εθνικό μας συμφέρον από τους δασμούς προς την κυβέρνηση των Η.Π.Α.
– η ενεργή κυβερνητική συμμετοχή στην προαναγγελθείσα «ευρωπαϊκή αντίδραση» ώστε αυτή να εξυπηρετεί τελικά τα ελληνικά συμφέροντα και, ασφαλώς, να μην τα υποσκάπτει
– οι οργανωμένες κοινοβουλευτικές διαβουλεύσεις, ώστε να εισφέρουν όλοι στην εκπόνηση του ζητούμενου σχεδίου και της εφαρμογής, το ταχύτερο δυνατόν, μέτρων στήριξης των εξαγωγών μας, του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας μας, της ελληνικής υπαίθρου και των νέων συμπατριωτών μας.
