ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ
...και ο λόγος μας μετράει!
Τον χειμώνα ετούτο, οι προκλήσεις της Τουρκίας κλιμακώθηκαν και εκδηλώθηκαν, διαδοχικά, και στη Θράκη και στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Είναι αλήθεια ότι, εδώ και χρόνια, η γειτονική μας χώρα προσπαθεί να στοιχειοθετήσει μια σειρά αυθαίρετων αξιώσεων της απέναντί μας. Βεβαίως, προϋπόθεση για να πετύχει κάτι ουσιώδες είναι να προηγηθεί αλλαγή των όρων που διέπουν τις σχέσεις μας. Με την εφετινή «πύκνωση» της απειλής να προδίδει την εκτίμηση της Άγκυρας ότι μια τέτοια αναθεώρηση του status quo… έχει ήδη αρχίσει!
Είναι αλήθεια ότι οι νέες διευθετήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή δεν είναι, απλώς, μια τουρκική έμμονη ιδέα. Είναι πραγματικό εγχείρημα άλλων «παικτών», μικρότερων και μεγαλύτερων. Κράτη και ομάδες συμφερόντων αναζητούν νέο επίπεδο ισορροπίας των πραγμάτων και επιδιώκουν να κατοχυρώσουν τη θέση τους σ’ αυτό.
Εφ’ όσον έτσι έχουν τα πράγματα, θα ήταν καίριο λάθος να επαναπαυθούμε σε εγγυήσεις μιας τάξης πραγμάτων η οποία ήδη αναθεωρείται. Ασφαλώς, είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε και να πείσουμε ότι οι προβλέψεις από διεθνείς συνθήκες που αφορούν στις σχέσεις μας με την Τουρκία είναι απαραίτητο να μεταμοσχευθούν, ως έχουν, και σε οποιοδήποτε νέο πλαίσιο. Αυτό όμως δεν αρκεί πια: είναι εξ ίσου ζωτικής σημασίας, οι όποιες νεότερες διευθετήσεις να μην επιφέρουν βλάβη, άμεση ή έμμεση, στα ελληνικά συμφέροντα.
Επιβάλλεται λοιπόν η, πιο ενεργή από ποτέ, συμμετοχή μας στα «τραπέζια» (π.χ. ΝΑΤΟ ή Ε.Ε.) όπου επικυρώνονται οι νέοι συσχετισμοί και συμφωνείται η «επόμενη νομιμότητα». Και ενεργή συμμετοχή σημαίνει όχι απλώς να έχουμε δικαίωμα λόγου, αλλά και να το ασκούμε. Όχι απλώς να έχουμε παρουσία, αλλά και να την κάνουμε αισθητή. Όχι με γραφικότητες που μειώνουν το κύρος, αλλά με μέτρο που διευκολύνει συναινέσεις και ενισχύει το ειδικό μας βάρος.
Συγκεκριμένα λοιπόν, σε ότι αφορά την τουρκική απειλή, όπως έχει ξεδιπλωθεί, το «δεν διεκδικούμε τίποτα, δεν παραχωρούμε τίποτα» παραμένει ως, εκ των ουκ άνευ, δήλωση προσήλωσης μας στις συνθήκες και την διεθνή νομιμότητα. Είναι όμως, επείγον πια, να συμπληρώνεται με το «αυτό θέλουμε» από κάθε ανακατάταξη η οποία κυοφορείται ή προωθείται. Το οποίο και προασπίζουμε έμπρακτα, όπου και όποτε χρειάζεται, αποδεικνύοντας ότι ο λόγος μας μετράει.
Εάν, παραδείγματος χάριν, πριν την επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Θράκη, είχαμε απαιτήσει, εις ανταπόδοση, επίσκεψη ομολόγου του, υπουργού μας στην ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, θα είχαμε προλάβει όσα ακολούθησαν. Αλλά και η παρεμπόδιση γεωτρύπανου από τούρκικα πολεμικά στην κυπριακή ΑΟΖ και το περιστατικό στα Ίμια μπορούσαν να έχουν απαντηθεί πιο πειστικά. Ειδικά για το τελευταίο, θα αρκούσε (προς το παρόν) να σημειώσουμε επισήμως ότι με όσα έκανε και είπε η τουρκική πλευρά, παραβίασε την «συμφωνία» του 1996 (no ships, no troops, no flags) η οποία, συνεπώς, δεν δεσμεύει πια την Ελλάδα. Συμπαρασύροντας σε ακυρότητα και το, παρεπόμενο της «συμφωνίας», κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης.
Η προσήλωση μας στις διεθνείς συνθήκες από τη μια και η «ευέλικτη ανταπόδοση» στις τουρκικές προκλήσεις από την άλλη είναι βασικές κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής για την εθνική μας ασφάλεια. Με την δεύτερη, καλούμαστε, κατά κανόνα, να εκπλήξουμε με «ισοδύναμα τετελεσμένα», παρά να πλήξουμε με την στρατιωτική έννοια. Αυτή η ευρηματική όσο και ζυγισμένη αξιοποίηση μέσων στη διάθεσή μας είναι ίσως η μόνη η οποία αποθαρρύνει την κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων και περιορίζει τις πιθανότητες «θερμών» επεισοδίων. Συμβάλλοντας στην ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης, αποτελεσματικής και χαμηλού κόστους στρατηγικής αποτροπής, σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή μας.
Βεβαίως, η όποια τέτοια στρατηγική πρέπει να υποστηρίζεται από ηγεσία χωρίς αυταπάτες και φοβίες, από κυβέρνηση και αντιπολίτευση με διορατικότητα και ενεργητικότητα και, φυσικά, από στρατιωτική και διπλωματική επάρκεια. Καλούμαστε να βρούμε, όσα από αυτά δεν διαθέτουμε!
Όποια και αν είναι η δικαστική εξέλιξη και έκβαση (εάν υπάρξει τέτοια) της υπόθεσης, η πολιτική της διάσταση είναι αυταπόδεικτη:
1. Η εξαχρείωση είναι ενδημικό στοιχείο στα δημόσια πράγματά μας: μαστιζόμαστε από συμμορίες που βάζουν το μικρό, δικό τους, συχνά παράνομο, πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Στις μέρες μας, μαίνονται ξεκαθαρίσματα λογαριασμών τους.
2. Τα κόμματα μας, εδώ και χρόνια, δεν στάθηκαν απέναντι στην παρακμιακή αυτή κατάσταση. Ανέχτηκαν, στελέχη τους να ξεπέφτουν σε συμπαίκτες διαφορετικών κύκλων συμφερόντων. Και έτσι, σταδιακά, έχασαν τον ενιαίο λόγο τους προς εμάς, τους εντολοδότες τους, την ταυτότητά τους, τον λόγο ύπαρξής τους. Ο κατακερματισμός τους έγινε τέλειος: απομεινάρια (αντίπαλων κάποτε) κομμάτων συμπράττουν πια αδίστακτα με μόνο σκοπό την νομή εξουσίας και χρήματος.
3. Αλλά και άλλοι ταγοί μας «πέταξαν την ασπίδα»:
- το στερεότυπο «έχουμε εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη» έχει καταντήσει κενό περιεχομένου ή και πρόσχημα. Το «τεκμήριο της αθωότητας», η «ισότητα απέναντι στο νόμο» και το «όχι στην αυτοδικία» έχουν πάψει πια να αποτελούν ασφαλή δεδομένα και απαιτείται αγώνας για την αποκατάστασή τους. Ας τον ξεκινήσουμε από την στοιχειώδη διάκριση ανάμεσα στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και την αυθαιρεσία δικαστών.
- η νομοθετική εξουσία από σώμα ελέγχου και ρύθμισης έχει ξεπέσει σε όργανο διεκπεραίωσης εντολών της κυβέρνησης, της γραφειοκρατίας και κύκλων τους. Βουλευτές / εκπρόσωποί μας καλούνται να κρίνουν, χωρίς να γνωρίζουν. Άλλοτε, γίνονται αποδέκτες «κομματικών» εντολών αμφίβολης ή και, υπονοούμενης, εγκυρότητας. Έτσι, η προάσπιση των συμφερόντων των εντολέων τους, του εθνικού και δημόσιου συμφέροντος, γίνεται αδύνατη.
4. Είναι, πριν απ’ όλα, αυτή η γενικευμένη απονομιμοποίηση που εμποδίζει το ξέπνοο κατεστημένο μας να μετασχηματίσει υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής σε μοχλούς εκδημοκρατισμού και ανόρθωσης. Και το έχει καταδικάσει στην ανταλλαγή, πολιτικά άσφαιρων, πυρών. Όλοι εναντίον όλων, μπας και «ο θάνατος σου η ζωή μου». Αμ δε!
5. «Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…» λέει το γνωμικό μας. Η NOVARTIS είναι μια ακόμα ευκαιρία να γυρίσουμε οριστικά την πλάτη στις συμπλοκές αυτών των ομάδων για την, μεταξύ τους, κατανομή πλούτου και εξουσίας. Είναι η ώρα να αποσύρουμε τα όποια υπόλοιπα ελπίδας ακουμπάμε ακόμα σ’ αυτές, και να αφοσιωθούμε στην προσπάθεια να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο!
1. Μετά από πολύχρονη απραξία, με αδικαιολόγητη καθυστέρηση και αχρείαστη βλάβη του εθνικού μας συμφέροντος, τα κόμματά μας, κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα, συνειδητοποίησαν ότι η διαφορά της χώρας μας με την FYROM και η διαδικασία επίλυσής της έχουν οριοθετηθεί από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995. Το κοινά αποδεκτό αυτό πλαίσιο, ουσιαστικά προβλέπει την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας της FYROM (μέσω της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, όπως έχει η ίδια ζητήσει) και ως προϋπόθεση παροχής της εγγύησης αυτής την εγκατάλειψη αλυτρωτικών/επεκτατικών βλέψεων της εις βάρος της Ελλάδας. Μεταξύ άλλων, η συνταγματική ονομασία της γειτονικής χώρας εντοπίστηκε ως μέρος της διαφοράς και προβλέφθηκε η αλλαγή της. Η προώθηση της λύσης επιχειρείται με διαπραγμάτευση, με την μεσολάβηση του Ο.Η.Ε..
2. Από την σύναψη της ενδιάμεσης συμφωνίας μέχρι σήμερα, η FYROM έχει προβεί σε ενέργειες εντελώς αντίθετες με το πνεύμα της. Όπως επίσης έχει αποφύγει να υποβάλλει πρόταση «σύνθετης ονομασίας κοινής αποδοχής». Δηλώνοντας προσφάτως ότι θα θέσει την όποια τέτοια προταθεί σε έγκριση, μέσω δημοψηφίσματος. Επιβάλλεται η FYROM να αναιρέσει όλες τις στρεψοδικίες της, παλαιές και νέες. Αρνούμαστε διαπραγμάτευση σε βάση άλλη από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995. Για να πείσουμε, καλό θα ήταν, μετά τα κόμματά μας, και άλλοι παράγοντες του κατεστημένου μας να σταματήσουν την αμφισβήτηση της συμφωνίας αυτής. Επιμένοντας στην στάση τους αυτή, απλώς αδυνατίζουν την ελληνική θέση.
3. Στο πλαίσιο αυτό, πολύ κακώς, η ελληνική κυβέρνηση δεν προσήλθε στην διαμεσολαβητική διαδικασία με δική της πρόταση ονομασίας ώστε, εάν αυτή δεν γίνονταν δεκτή, να αξιώσει, επί τέλους, συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση από την άλλη πλευρά. Ο κύριος Πρωθυπουργός, ας επιχειρήσει, έστω και τώρα, έστω και στις συναντήσεις του με τους αρχηγούς (τις οποίες, επίσης πολύ κακώς, προτίμησε από την σύγκληση του Συμβουλίου τους υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας), συμφωνία σε πρόταση ονόματος την οποία θα υποβάλλουμε στην πρώτη επανάληψη της διαπραγμάτευσης.
4. Όπως και σε κάθε διαπραγμάτευση, ιδίως όποτε επισπεύδουσα είναι η άλλη πλευρά, επιδίωξη δεν μπορεί να είναι άλλη από την βελτίωση των όρων της βάσης της. Συγκεκριμένα:
- Δεν απεμπολούμε τίποτα από την ενδιάμεση συμφωνία.
- Ξεκαθαρίζουμε τις πρόσθετες προβλέψεις με τις οποίες μπορεί να υπάρξει οριστική επίλυση της διαφοράς.
- Η ονομασία η οποία αποδόθηκε με την προσωρινή συμφωνία είναι FYROM. Τίποτα δυσμενέστερο για τα ελληνικά συμφέροντα δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό.
- Η όποια ονομασία της γειτονικής χώρας συμφωνηθεί, μόνον ως συνταγματική διασφαλίζει ότι είναι «μια και μόνη έναντι όλων».
Με τα παραπάνω κριτήρια αξιολογείται και η όποια λύση, αν και όποτε παρουσιαστεί, όπως και η χρέωση ή πίστωση όποιου την φέρει. Με την περαιτέρω καθυστέρηση της λύσης να είναι εξέλιξη αρνητική, ούτως ή άλλως.
5. Ιδιαιτέρως με την διαπραγμάτευση σε εξέλιξη, πρέπει να είναι σαφές:
- αντιμετωπίζουμε ένα, εν δυνάμει, πρόβλημα εθνικής ασφάλειας και όχι μια σύγκρουση ιδεοληψιών. Η αλήθεια είναι ότι δεν δεχόμαστε ένα fail state στα βόρεια σύνορά μας και έναν fail partner (μια ακόμα εκ των έσω απειλή, μετά την Τουρκία) στους κόλπους του ΝΑΤΟ.
- διαπραγματεύονται λύση στην μεταξύ τους διαφορά η Ελληνική Δημοκρατία και η FYROM και όχι εμείς οι έλληνες πολίτες μεταξύ μας για τις (θεμιτές κατά τα άλλα) διαφορετικές ιδέες και προτιμήσεις μας.
- Ο «πλεγματικός εθνικισμός», ο εξαγνισμός των «εθνικισμών των άλλων», με παράλληλη, εστιασμένη καταγγελία του «δικού σου εθνικισμού», είναι η απεχθέστερη και επιβλαβέστερη μορφή εθνικισμού. Οι υποστηρικτές του οφείλουν εξηγήσεις.
- Τελικά, «λύσεις κοινής αποδοχής» υπάρχουν, αναζητείται προσωπικό άξιο να τις κερδίσει.
- Η διαφορά της χώρας μας με την FYROM, η διαδικασία επίλυσής της αλλά και οι εναλλακτικές λύσεις έχουν οριοθετηθεί από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995. Το κοινά αποδεκτό αυτό πλαίσιο, ουσιαστικά προβλέπει την εγγύηση εδαφικής ακεραιότητας της FYROM (μέσω της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, όπως έχει η ίδια ζητήσει στην συνέχεια) και ως προϋπόθεση παροχής της εγγύησης αυτής την αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της, ώστε να μην υποδηλώνει αλυτρωτικές/επεκτατικές βλέψεις εις βάρος της Ελλάδας. Η προώθηση της λύσης επιχειρείται μέσω διαπραγμάτευσης με μεσολάβηση του Ο.Η.Ε..
- Από την σύναψη της ενδιάμεσης συμφωνίας μέχρι σήμερα, η FYROM έχει αποφύγει να υποβάλλει πρόταση «σύνθετης ονομασίας κοινής αποδοχής». Δηλώνοντας προσφάτως ότι θα θέσει την όποια νέα συνταγματική ονομασία της συμφωνηθεί στην μεσολάβηση σε έγκριση μέσω δημοψηφίσματος. Η αξίωση αυτή επιβάλλεται να απορριφθεί πριν την συνέχιση της διαπραγμάτευσης. Και η πλευρά μας σε ανταπόδοση να επαναλάβει ότι έχει κάθε διάθεση να τιμήσει τα όσα έχουν συμφωνηθεί.
- Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, δημόσιες δηλώσεις κομμάτων μας ή στελεχών τους και άλλων παραγόντων του κατεστημένου μας περί μη συμφωνίας τους με το πλαίσιο της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995 αποσταθεροποιούν τα πράγματα στο εσωτερικό, καταρρακώνουν το κύρος στο εξωτερικό και αποδυναμώνουν την ελληνική θέση.
- Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να προσέλθει στην διαμεσολαβητική διαδικασία με δική της πρόταση ονομασίας ώστε, εάν αυτή δεν γίνει δεκτή, να αξιώσει, επί τέλους, συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση από την άλλη πλευρά. Και σε περίπτωση μη ανταπόκρισης να διακόψει την διαπραγμάτευση.
- Σ’ αυτή την γραμμή πλεύσης πάντα, είναι απαραίτητη η σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για συμφωνία σε πρόταση ονόματος την οποία θα υποβάλλουμε στην πρώτη επανάληψη της διαπραγμάτευσης. Η ίδια διαδικασία θα επαναλαμβάνονταν μόνο σε περίπτωση επίτευξης συμφωνίας για την πιστοποίηση συμβατότητας της λύσης με τους όρους της ενδιάμεσης συμφωνίας.
- Ασφαλώς και γύρω από το θέμα αυτό είναι καλό να αναπτύσσεται δημόσιος διάλογος ώστε να διατυπώνονται ανοιχτά και να ακούγονται καθαρά όλες οι απόψεις. Και είναι απολύτως απαράδεκτη η βία, κάθε μορφής, η οποία περιορίζει τον λόγο και τον αντίλογο. Πρόσθετη αξία αποκτά ο δημόσιος αυτός διάλογος, εφ’ όσον διαθέτει και βάση συνεννόησης:
- αντιμετωπίζουμε ένα, εν δυνάμει, πρόβλημα εθνικής ασφάλειας και όχι μια σύγκρουση εθνικισμών. Δεν δεχόμαστε ένα fail state στα βόρεια σύνορά μας και έναν fail partner στο ΝΑΤΟ.
- «σύνθετη ονομασία κοινής αποδοχής» καλούνται να βρουν η Ελληνική Δημοκρατία και η FYROM και όχι εμείς, οι έλληνες πολίτες μεταξύ μας. Δεν αντιμαχόμαστε για τις (θεμιτές κατά τα άλλα) διαφορετικές μας προτιμήσεις. - Άλλος δρόμος για την επίλυση της διαφοράς μας με την FYROM δεν υπάρχει. Κινήσεις εντυπωσιασμού, ψηφοθηρίας και εξυπηρέτησης μικρών συμφερόντων πρέπει να εγκαταλειφθούν και να καταδικαστούν απερίφραστα. «Σύνθετες ονομασίες κοινής αποδοχής» υπάρχουν, αναζητείται προσωπικό άξιο να τις κερδίσει.
Τις προάλλες με έναν φίλο...
«Τι είναι η ΕΚΚΙΝΗΣΗ; Καινούργιο κόμμα;» με ρώτησε ένας καλός φίλος, τις προάλλες. Για να του απαντήσω: «αν ήμασταν κόμμα, θα είχαμε ζητήσει την ψήφο σου σε εκλογές».
«Είστε λοιπόν ένα think tank;» ενδιαφέρθηκε. «Όχι. Τα think tank επισημαίνουν, μελετούν και αναλύουν προβλήματα που δυσκολεύουν την ζωή μας. Εμείς προτείνουμε λύσεις για τα προβλήματα αυτά».
«Τότε τι είστε;» απόρησε ο φίλος. «Πολιτική οργάνωση, βέβαια!»
«Ναι αλλά και τα κόμματα μας πολιτικές οργανώσεις δεν οφείλουν να είναι;» επέμεινε ο φίλος μας. «Σωστά» αντιγύρισα. «Και αν δεν είναι συνεπή με αυτή την συνταγματική τους υποχρέωση χρειαζόμαστε άλλα».
«Τελικά, τι νομίζεις ότι λείπει από τα τόσα κόμματα που έχουμε και δεν μας ενθουσιάζει κανένα;». «Επίγνωση της πραγματικότητας. Αίσθηση της κοινής μοίρας. Εντιμότητα στην σχέση μας».
«Και, αν προκύψει ένα κόμμα, άξιο να με εκπροσωπεί, πώς θα το ξεχωρίσω από τα υπόλοιπα;» «Θα ξέρεις καλά για ποιους λόγους αυτό ζητάει την ψήφο σου και για ποιους λόγους εσύ την δίνεις ή όχι!»
Από μια τέτοια συζήτηση προέκυψε… η ιστοσελίδα μας. Στην πραγματικότητα, ένα θερμό ευχαριστώ προς…
- τους φίλους που ζουν την καθημερινή τους δυσκολία, παραγνωρισμένοι, χωρίς στοιχειώδεις καλύψεις και εγγυήσεις
- τους παλιούς συντρόφους από τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, το πρώτο καταστατικό ρεύμα του ΠΑΣΟΚ από το 2001 που μας έδωσαν το προγραμματικό τους ταμιευτήριο, την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
- κάθε δημοκράτη, σοσιαλιστή, εθελοντή συμμέτοχο στην ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ.
Συμμετοχή, λειτουργία και δράση
Είμαστε πολιτική οργάνωση με πρωταρχικό σκοπό την εξυπηρέτηση του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος. Μας εμπνέουν οι αρχές της δημοκρατίας (ισονομία, ισηγορία, ισοπολιτεία), αντιπροσωπευτικής και άμεσης, καθώς και η κοινωνική οργάνωση με βάση την ισότητα ευκαιριών, σε συνδυασμό με την αξιοκρατία, την εξάλειψη των διακρίσεων και την κοινωνική αλληλεγγύη. Στο γόνιμο αυτό έδαφος, διευρύνονται τα όρια των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του ανθρώπου.
Έχουμε επίγνωση ότι οι σκοποί μας εξυπηρετούνται με την διαρκή, οργανωμένη προσπάθεια σε εθελοντική βάση την οποία και ενθαρρύνουμε, ώστε να ζήσουμε καλύτερα και πιο ανθρώπινα.
Συμμετοχή
Κάθε πολίτης επιλέγει ο ίδιος τον βαθμό της συμμετοχής του στην οργάνωσή μας ως Φίλος, Μέλος ή Συμμέτοχος σε Κύκλο. Φίλοι, Μέλη και Κύκλοι έχουν διακριτές αρμοδιότητες και ευθύνες τις οποίες και φροντίζουν με δική τους πρωτοβουλία.
Λειτουργία και Δράση
Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ λειτουργεί και δρα μέσα από χώρους σκέψης, διαλόγου και δράσης:
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ είναι το Προγραμματικό μας Ταμιευτήριο. Διαμορφώνει τις προγραμματικές θέσεις και επιμελείται τον εμπλουτισμό, την εξειδίκευσή και την διαρκή προσαρμογή τους. Βασικό εργαλείο του ο διαρκής, οργανωμένος διάλογος εδώ
- ΙΣΟΝ, είναι οι δράσεις και οι συνεργασίες μας για την εξάλειψη των διακρίσεων, παλιών και νέων. Η εθελοντική συμμετοχή σου μπορεί να ξεκινήσει εδώ
- ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, είναι οι πρωτοβουλίες και δικτυώσεις μας με σκοπό την αλληλεγγύη προς συνανθρώπους μας, ευάλωτους απέναντι σε κοινωνικούς κινδύνους. Δείξε το ενδιαφέρον σου εδώ
- Ελληνική Εταιρία Δημοκρατικών Μελετών (Ε.Ε.ΔΗ.Μ.) είναι η αστική, μη κερδοσκοπική εταιρία η οποία επιτελεί την κατάρτιση φίλων, μελών και κύκλων, μέσα από σχετικές εκδηλώσεις και προγράμματα. Εξ άλλου, η Ε.Ε.ΔΗ.Μ. διασφαλίζει την διαφανή υλική και τεχνική στήριξη των δράσεων μας. Εάν σε ενδιαφέρει η εταιρία και το έργο το οποίο επιτελεί έλα σε επαφή μαζί μας εδώ
Ενισχύστε μας οικονομικά
Η οικονομική μας ενίσχυση γίνεται με εισφορές στην αστική μη κερδοσκοπική «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ», η οποία είναι οργανικά συνδεδεμένος χρηματοδότης μας. Με τον τρόπο αυτό, διασφαλίζεται η διαφάνεια στα οικονομικά μας με τον έλεγχο τους από δημόσια αρχή.
Για τους φίλους και τα μέλη της οργάνωσης μας οι οικονομικές υποχρεώσεις είναι η εφ’ άπαξ καταβολή δέκα (10) ευρώ για την εγγραφή τους και η ετήσια συνδρομή τους ύψους εξήντα (60) ευρώ.
Για το δικαίωμα πιστοποίησης κύκλου μελών και φίλων μας προβλέπεται ετήσια συνδρομή εκατό (100) ευρώ.
Οικονομικές ενισχύσεις από εθελοντές οι οποίοι δεν είναι μέλη ή φίλοι, είναι αποδεκτές με ανώτατο όριο τα πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ.
Καταβολές χρηματικών ποσών διενεργούνται με κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ» με στοιχεία
ΤΡΑΠΕΖΑ: Τράπεζα Πειραιώς
ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟΣ/ ΟΨΕΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: ΙΒΑΝ GR3201725030005503095864805
ή με χρήση Paypal μέσω της ιστοσελίδας μας.
Η συμπλήρωση της αιτιολογίας της κατάθεσης πιστοποιεί την αντίστοιχη ιδιότητα του καταθέτη (φίλος, μέλος, κύκλος) και η μη συμπλήρωση της αυτήν του εθελοντή.
Buy now
You can now buy this awesome Joomla Theme directly on Themeforest for a really low price for this awesome and stunning Joomla product!
Nulla vitae elit libero, a pharetra augue. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etiam porta sem malesuada magna mollis euismod. Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Nulla vitae elit libero, a pharetra augue.
Login
×Register now
I'm a small Introtext for the Register Module, I can be set in the Backend of the Joomla WS-Register Module.
×