Μάης 2024

            Λίγες μέρες πριν τις Ευρωεκλογές και η δυσκολία να γίνει αντιληπτό για ποιους λόγους κόμματα και πρόσωπα ζητούν την ψήφο μας παραμένει. Ακούμε πολλά, βάσιμα και αβάσιμα, εις βάρος «των άλλων», κατά κανόνα άσχετα με εμάς, την Ελλάδα και την θέση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σφυγμομετρήσεις με πρόβλεψη ποσοστών χωρίς συσχέτιση τους με τις αγωνίες και τις φιλοδοξίες μας. Τηλεοπτικές αναμετρήσεις περιορισμένου ενδιαφέροντος. Η κομματική διαπάλη γίνεται αντιληπτή μάλλον ως σύγκρουση συμφερόντων εξουσιαστικών μηχανισμών, παρά ως  διάθεση συγγραφής και εκτέλεσης μιας έντιμης σύμβασης αντιπροσώπευσης του Έλληνα πολίτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτή είναι και η βασική αιτία της αυξανόμενης αποχής.   

Η αποχή βέβαια δεν έχει ως αποτέλεσμα την αποδοκιμασία ανάξιων εμπιστοσύνης, αλλά την απονομιμοποίηση της εκλογικής διαδικασίας και των αποτελεσμάτων της. Η οποία, με την σειρά της, «αθωώνει» σχήματα και πρόσωπα μειωμένης δημοκρατικής ευαισθησίας και την ανοχή ή και προτίμηση τους από ψηφοφόρους. Το φαινόμενο αυτό (συχνά αναφέρεται ως «ενίσχυση των άκρων») επιτείνεται από την κολακεία της μιας ή της άλλης μειοψηφίας, ρητορική και έμπρακτη. Μια ευθεία επίθεση κατά της αρχής της πλειοψηφίας με διάφορα ιδεολογικά άλλοθι αλλά μόνο κίνητρο την ψηφοθηρία. Από, κατά δήλωση των ιδίων, «δημοκρατικά κόμματα»!

Αυτή η δημοκρατική κρίση δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Σε μας ειδικά μπορεί να καταλήξει σε απεμπόληση συμφερόντων μας, σε περίοδο μεγάλης ρευστότητας. Στους έγκυρους  Έλληνες Δημοκράτες δεν αρκεί λοιπόν να συμμετέχουμε, να ψηφίζουμε και να αποδοκιμάζουμε τους ανάξιους. Οφείλουμε να εισφέρουμε πρόταση εξυπηρέτησης εθνικού και δημοσίου συμφέροντος στην Ευρώπη πριν τις Ευρωεκλογές, χωρίς αξίωση ψήφου, ως εγγύηση καλής συνέχειας μετά τις ευρωεκλογές!  

Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ παρουσιάζουμε εδώ εννέα θέματα ελληνικού, αλλά και ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και συγκεκριμένες θέσεις μας για την αντιμετώπιση τους, Με μόνο μέλημά μας να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα για κάθε πολίτη, για κάθε λαό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την πεποίθηση ότι με τον διάλογο και την κριτική μπορούν και να βελτιωθούν ώστε να γίνουν πραγματικότητα.

1. ΤΑ ΤΕΜΠΗ, Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ

Μετά το «πράσινο φως» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα αιτήματα του Συλλόγου Θυμάτων Τεμπών, κάθε Έλληνας ευρωβουλευτής οφείλει να σκύψει στην υπόθεση μέχρι να φωτιστούν πλήρως τα αίτια της τραγωδίας, όσο και οι εκ των υστέρων κυβερνητικοί χειρισμοί ώστε να αποδοθούν οι ανάλογες ευθύνες.   

Δεν δεχόμαστε τον ισχυρισμό «η αποκάλυψη ανομιών αξιωματούχων εκθέτει την χώρα». Αντιθέτως, στεκόμαστε απέναντι στην παραβατικότητα οποιουδήποτε, όσο ψηλά κι’ αν βρίσκεται και υποστηρίζουμε  τον κολασμό φυσικών και ηθικών αυτουργών κάθε ανομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην απειλή ενός «μνημονίου νομιμότητας» από την Ε.Ε. για την Ελλάδα, αντιπροτείνουμε μια «συνομολόγηση εντιμότητας» από τα κράτη μέλη της. Οι εκπρόσωποί μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλουν να αποσοβήσουν την υπαγωγή μας σε καθεστώς «δημοκρατικής επιτήρησης» και να προωθήσουν την ιδέα των «εγγυήσεων διαφάνειας» για την Ε.Ε. και όλα τα κράτη μέλη της.

2. Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Ο κάθε ευρωβουλευτής οφείλει συμμετοχή στην μάχη κατά της ακρίβειας, συγκεκριμένα την ευαισθητοποίηση δημόσιων αρχών απέναντι σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές για την προάσπιση του συμφέροντος του καταναλωτή. Ενδεικτικά, να:

• επισημαίνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού περιπτώσεις προσυμφωνημένων τιμών
• προκαλεί παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εθνικών κυβερνήσεων για την έκτακτη φορολόγηση «υπερκερδών» (windfall gains), δηλαδή κερδών τα οποία προκύπτουν από διοικητικές αποφάσεις ή δημόσιες επενδύσεις
• καταγγέλλει σε δικαστικές αρχές παράνομες τιμολογιακές μεθοδεύσεις επιχειρηματικών ομίλων
• προκαλεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ελέγξει τις χρεώσεις από τις εμπορικές τράπεζες τις οποίες εποπτεύει η ίδια και να αναιρεί όσες από αυτές είναι αναιτιολόγητες
• πιέζει τις εποπτευόμενες από την Ε.Κ.Τ. κεντρικές τράπεζες να περιγράφουν συστηματικά την διαμόρφωση των τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης, να αξιολογεί τα πορίσματά τους και να δίνει οδηγίες για αποτροπή υπερκερδών, αδικαιολόγητων κερδών και αισχροκέρδειας
• ελέγχει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για κάθε αμέλεια της στην χάραξη και άσκηση πολιτικής ενθάρρυνσης του ανταγωνισμού και κινήτρων για την είσοδο νέων επιχειρήσεων σε κάθε κλάδο
• στηρίζει έμπρακτα κινήματα και οργανώσεις καταναλωτών σε όλη την Ε.Ε. και ενισχύει την δικτύωση και συνεργασία τους.

3. ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΛΑΟΥΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Κάθε κυρίαρχο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως  δημοκρατική Πολιτεία, οφείλει να τελειοποιήσει τις συνθήκες υποδοχής και παραμονής μεταναστών και προσφύγων στο έδαφος του, να αποφεύγει την διακριτική μεταχείριση εις βάρος τους και να πιστοποιεί την νομιμότητα της διαμονής τους. Η Ελλάδα ειδικότερα, ζει μια δική της, δυσάρεστη εμπειρία με την μετατροπή ομάδων μεταναστών και προσφύγων σε μοχλό πίεσης από την Τουρκία εις βάρος της.

Διευθέτηση χρειάζεται και ο καθορισμός του τελικού προορισμού των προσφύγων εντός της Ε.Ε. Η υποτιθέμενη «εύλογη κατανομή» σε χώρες και το δικαίωμα επιλογής προορισμού έχουν δώσει την θέση τους σε μια συναλλαγή μεταξύ χωρών του Βορρά οι οποίες «εξαγοράζουν» την υποχρέωσή τους να υποδεχθούν αριθμό προσφύγων από χώρες του Νότου έναντι αντιτίμου. Αυτή η στυγνή  εμπορευματοποίηση ούτε απέδωσε, ούτε, πολύ περισσότερο είναι  «κοινοτική αλληλεγγύη» προς τις χώρες πρώτης υποδοχής.

Και το «μπρος πίσω» μεταναστών μεταξύ Γαλλίας-Ιταλίας στην Ventimiglia κοστίζει μακροχρόνια ταλαιπωρία σε συνανθρώπους μας. Ενώ οι θαλάσσιες διακινήσεις στα ανοιχτά της Lambedusa και στο ελληνικό αρχιπέλαγος πληρώνονται με ανθρώπινες ζωές.

Με τις συνθήκες αυτές, οι Έλληνες ευρωβουλευτές χρωστάνε προσπάθεια εντιμότερων «ευρωπαϊκών» κανόνων για:

• απεγκλωβισμό ανθρώπων, λόγω άρνησης κρατών μελών να τους υποδεχθούν
• ισότητα υποχρεώσεων των χωρών μελών
• έμπρακτη αλληλεγγύη προς τις χώρες υποδοχής μεταναστών και προσφύγων από τα υπόλοιπα κράτη μέλη
• αποκατάσταση κάθε βλάβης κράτους μέλους, οικονομικής ή άλλης, με χρέωση του όποιου εταίρου την προκαλεί
• ανάληψη πρωτοβουλίας από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς για την συγκρότηση διεθνικών Αρχών Απογραφής και Πιστοποίησης Προσφύγων και Αρχών Δίωξης της παράνομης διακίνησης, υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε., κοντά στις πηγές των προσφυγικών ρευμάτων
• αποτελεσματική καταδίωξη των διακινητών λαθρομεταναστών

4. ΕΥΡΩΠΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΑΙ ΕΥΗΜΕΡΟΥΣΑ

Η Ευρώπη έχει κάθε λόγο να είναι «επισπεύδων εταίρος» σε μια μεγάλη επένδυση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ώστε να επιβιώσει ο πλανήτης και εμείς οι ίδιοι. Η διασφάλιση του μέλλοντος και των συνθηκών της ζωής μας υπαγορεύει την μετρημένη ανάλωση φυσικών πόρων ώστε να περιοριστεί η συνακόλουθη παραγωγή ρύπων. Μιλάμε για την θέσπιση κανόνων και ορίων για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του κάθε ατόμου και οργανισμού ώστε να μην αποστερεί από αλλά είδη και μελλοντικές γενιές την Ζωή. Οφείλουμε βέβαια καθαρή απάντηση στο ερώτημα «ποιος θα καταβάλλει το κεφάλαιο της επένδυσης αυτής και ποιος θα εισπράξει τα μερίσματα της».

Είναι επίσης η ώρα να σταματήσει η κατασπατάληση κοινωνικού κεφαλαίου στο όνομα της «ανάπτυξης»: η έγκριση της όποιας επένδυσης πρέπει να ενσωματώνει αναπόσπαστα «Πιστοποιητικό Περιβαλλοντικής Διαύγειας». Προϋπόθεση για αυτή την καινοτομία είναι η εκπόνηση ενιαίων κανόνων προστασίας μνημείων, μεταλλευτικού κώδικα, αλιευτικού κανονισμού και μέτρων αποτροπής του «υπερτουρισμού». Απαραίτητα είναι εξ άλλου πρωτόκολλα για ποιοτικές και επαρκείς δημόσιες μεταφορές και χωροταξική ισορροπία.

Θέμα της εποχής βέβαια η ενεργειακή ισονομία και η ευστάθεια των συστημάτων διανομής μέσω της, κατά προτεραιότητα, απορρόφησης προϊόντων ενεργειακών κοινοτήτων και μικρών παραγωγών από τα συστήματα αυτά. Εξ άλλου, ενδείκνυται η ενθάρρυνση της εμπορίας ενεργειακών προϊόντων μεταξύ κρατών μελών της Ε.Ε. με σκοπό την ενίσχυση της ενεργειακής της αυτονομίας.

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας επένδυσης, δεν μπορεί παρά να προβλέπεται η προώθηση συνδυασμένων μεταφορών με κορμό ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο, ηλεκτροδοτημένο στο σύνολο του και άλλα μέσα σταθερής τροχιάς και φορτηγά, λεωφορεία, Ι.Χ. αυτοκίνητα και δίκυκλα να συνεργάζονται μαζί του. Με την σκέψη σε ένα  πανευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο, με έναν από τους βασικούς του άξονες του τον δίαυλο Πειραιά-Πάτρας-Τεργέστης.

5. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΑΖΑ

Οι επενδύσεις βέβαια ευδοκιμούν σε περιβάλλον αυξημένης ασφάλειας και ειρήνης. Η Ε.Ε. έχει κάθε συμφέρον να πρωτοστατήσει στον τερματισμό των ενεργών συγκρούσεων στην Ουκρανία και την Γάζα, προλαβαίνοντας μάλιστα ενδεχόμενες κλιμακώσεις τους με ακόμα οδυνηρότερες συνέπειες. Πέρα όμως από το κοινό συμφέρον των κρατών μελών της, υπάρχει και η ηθική βάση της πολιτικής ασφάλειας της Ε.Ε. Την οποία ηθική βάση, ασφαλώς, έχει αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα και υποχρέωση να προασπίζει το κάθε μέλος της ξεχωριστά, ασκώντας ακόμα και το δικαίωμα του σε αρνησικυρία (veto).

Τελικά, εκτός από συμφέροντα και ηθική, δοκιμάζεται, η ίδια η  πολιτική υπόσταση της Ένωσης. Έχει γνώμη, φωνή και ισχύ για να τιμήσει τις θέσεις της ή όχι; Έχει την δυνατότητα να δίνει λύσεις σε μεγάλα διεθνή προβλήματα ή ανέχεται να εκπίπτει σε διάδικο μέρος τους; Απαντήσεις ζητούμενες και απαραίτητες πριν κληθούμε, «μικροί» και «μεγάλοι» να θυσιάσουμε εθνικά μας συμφέροντα, στο όνομα μιας «ομοσπονδιακής προοπτικής».         

6. ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΤΑ ΒΑΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ

Με τις ίδιες απαντήσεις ως βάση, είναι απαραίτητο να προωθήσουμε λύσεις σε δικά μας, ευρωπαϊκά προβλήματα, στην βάση του Διεθνούς Δικαίου. Πρώτο τέτοιο πρόβλημα, το Κυπριακό, μεγάλο διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού. Αλλά αν η λύση του Κυπριακού προϋποθέτει την επανατοποθέτησή του στην βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., επιβάλλεται η άμεση άρση της παράνομης απαγόρευσης επιστροφής των κατοίκων της Αμμοχώστου στα σπίτια τους. Θα ήταν, πράγματι, παράδοξο ενόσω διεξάγεται συζήτηση περί «ευρωπαϊκής ασφάλειας», να μένουν αναπάντητες οι περιοδείες Ερντογάν στα Βαρώσια.

Πέρα όμως από την ατελείωτη βαρβαρότητα εις βάρος όλων των κατοίκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διαιωνίζεται και η απαράδεκτη παρουσία βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου με καθεστώς «κυρίαρχου βρετανικού εδάφους» στην επικράτεια κράτους μέλους της Ε.Ε. Ιδιαιτέρως μετά το Brexit, κάθε ευρωβουλευτής οφείλει να ενεργοποιηθεί ο ίδιος για να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με το Λονδίνο για την απάλειψη αυτού του κατάλοιπου της αποικιοκρατίας από την ήπειρο μας.

7. ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Εφ’ όσον η επιβολή της νομιμότητας έναντι όλων περιλαμβάνεται στο «ευρωπαϊκό κεκτημένο», αφορά, πριν απ’ όλους, τους εταίρους της Ε.Ε. Η απαράγραπτη απαίτηση μας απέναντι στην Γερμανία για την απόδοση των οφειλών της προς εμάς μέχρις εξόφλησης τους (μιλάμε για την έντοκη επιστροφή του «αναγκαστικού» κατοχικού δανείου που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας από το ναζιστικό καθεστώς, τις αποζημιώσεις για τις ανθρώπινες απώλειες, τις επανορθώσεις των ζημιών που προκάλεσε το 3ο Ράιχ και τον επαναπατρισμό των αρχαιολογικών / πολιτιστικών θησαυρών που λεηλάτησε) είναι πια επείγον να τεθεί από  Έλληνες ευρωβουλευτές.

Το θέμα δεν μπορεί να σέρνεται άλλο, μετά την πρόσφατη, παντελώς αυθαίρετη, τοποθέτηση της Υπουργού Εξωτερικών κυρίας Annalena Baerbock ότι η Γερμανία δεν αναγνωρίζει καμία σχετική υποχρέωση της έναντι της Ελληνικής Δημοκρατίας, επειδή το θέμα… «έχει κλείσει»! Και βέβαια ο έλεγχος της ελληνικής κυβέρνησης για την προετοιμασία της να διεκδικήσει δικαστικά τα οφειλόμενα δεν είναι αποκλειστικά ευθύνη ευρωβουλευτών.

Πέρα από τον έλεγχο των κυβερνήσεων, γερμανικής και ελληνικής, κατ’ εξοχήν δουλειά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η ενθάρρυνση  ενός πανευρωπαϊκού κινήματος υποστήριξης του ελληνικού διαβήματος, του «κοινοτικού κεκτημένου», της ισονομίας τελικά. Οι ευρωβουλευτές, με πρώτους όσους είναι δημοκράτες, καλούνται να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο αείμνηστος Μανώλης Γλέζος, ως Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και ευρωβουλευτής.

8. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Αντιμετωπίζουμε θετικά την, κατατεθειμένη από το 2020,  πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την διεξαγωγή Συνέδριου για το Μέλλον της Ευρώπης (αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας) με θέμα «Πράσινη Συμφωνία για την Ευρώπη: πολιτικές για τη μετάβαση». Υποστηρίζουμε την ανάγκη διεξαγωγής του το ταχύτερο δυνατόν και επιδιώκουμε θετικές αποφάσεις για τα θέματα του, όπως «Από το αγρόκτημα στο πιάτο», «Κλιματική Αλλαγή και Δημόσια Υγεία» και «Διατήρηση της βιοποικιλότητας». Εάν οι θετικές αυτές αποφάσεις προϋποθέτουν αλλαγές εμπορικών συνθηκών, ακόμα και διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβώνας, λέμε ΝΑΙ στις αλλαγές αυτές.

Με μια τέτοια ημερήσια διάταξη, το Συνέδριο καλείται εκ των πραγμάτων να συζητήσει την θεσμική αποσάθρωση της Ε.Ε., το  θέμα «Το Δημοκρατικό Έλλειμμα και πως αντιμετωπίζεται». Η σημερινή κατάσταση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδυναμωμένο, την Επιτροπή διορισμένη, τον, περιορισμένης δημοκρατικής νομιμοποίησης, Πρόεδρο του Συμβουλίου προκαθήμενο αιρετών Πρωθυπουργών και την, απροσδιόριστης ωφελιμότητας, θέση του «Υπουργού Εξωτερικών» (επίσης καταλαμβανόμενης δια διορισμού), είναι απαράδεκτη και πρέπει να αλλάξει. Με την δημοκρατική νομιμοποίηση να παραγνωρίζεται, οι διορίζοντες κύκλοι και οι συμπαίκτες τους επιλέγουν για την στελέχωση θέσεων ευθύνης πρόσωπα με κριτήριο όχι την αξιοσύνη, αλλά την υπακοή τους στους ίδιους! Για όσους αγωνιούν ειλικρινά για την προέλαση ακροδεξιών σχημάτων στην ήπειρο μας, είναι η ώρα να προκρίνουν ως μέθοδο αντιμετώπισής τους την «επιστροφή στην Δημοκρατία»: ισονομία, ισηγορία, ισοπολιτεία, αρχή της πλειοψηφίας και έλεγχος από την μειοψηφία ο μόνος δρόμος!

9. ΤΟ “ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ”

Πραγματικά, ένα τόσο σημαντικό Συνέδριο μπορεί να εισφέρει ένα πλαίσιο συνύπαρξης πολιτών και κρατών, πλούσιων και φτωχών, με καθαρούς κανόνες συνεννόησης. Χωρίς να αμελεί για τον σχηματισμό έντιμων προβλέψεων για τους νέους και τους επερχόμενους. Αισιόδοξο μέλλον για αυτούς τους στην ήπειρό μας (κατά προτίμηση στον τόπο του καθενός) και ομαλές συνθήκες «παραλαβής της σκυτάλης» από τους παλαιότερους προϋποθέτει αντιμετώπιση όχι μόνο της κλιματικής αλλαγής, αλλά κάθε πραγματικής και παρούσας απειλής: του δημογραφικού μαρασμού, του αδιέξοδου των  συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, των φραγμών στην εργασία και τον ελεύθερο χρόνο, των περιφερειακών ανισοτήτων, της άνισης διανομής μερίσματος από την τεχνολογική πρόοδο και της Τεχνητής Νοημοσύνης ως προσχήματος παραγνώρισης της ανθρώπινης δημιουργικότητας.

Είναι εμφανές ότι τα μέχρι σήμερα «πλαίσια στήριξης» δεν αρκούν ως εγγύηση ενός αισιόδοξου μέλλοντος. Πέρα λοιπόν από τον επανασχεδιασμό τους και τις «έκτακτες χρηματοδοτήσεις», το μέλλον υποδεικνύει την ανάγκη για ένα «Ευρωομόλογο των Νέων». Οι οικονομικοί και αναπτυξιακοί θεσμοί της Ε.Ε. έχουν κάθε δυνατότητα, να το εκδώσουν για να χρηματοδοτήσει:

• ασφαλιστικές εισφορές υπέρ μητέρας για κάθε τοκετό   
• εισοδηματικές ενισχύσεις συνταξιούχων οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
• επέκταση των 6 ωρών εργασίας με πλήρεις αποδοχές
• δωρεάν εκπαίδευση / μαθητεία σε νέες τεχνολογίες / όποιου εργαζόμενου, όποτε την ζητήσει
• εξοικείωση με την χρήση της «τεχνητής νοημοσύνης» ως εργαλείου ενθάρρυνσης της ανθρώπινης δημιουργικότητας

Η προετοιμασία για το «Ευρωομόλογο των Νέων» είναι τεχνικού, πρωτίστως όμως πολιτικού περιεχομένου. Με επίγνωση ότι, πέρα από υποσχετική αξιόπιστης και διατηρήσιμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, αποτελεί και το μόνο διαθέσιμο μήνυμα της Ε.Ε. προς «εχθρούς και φίλους» ότι η Ευρώπη πιστεύει στο μέλλον της.